8/4/2021, Παροιμίες (Τρίτη Δ' Νηστειών)
3/4/2021, Δεν θέλω να γίνει το θέλημα μου, αλλά το δικό Σου (Κύριε),
Νά, τό σημερινό Εὐαγγέλιο μᾶς ἀ ποκαλύπτει τόν τρόπο, γιά νά πραγματοποιήσουμε στήν ζωή μας τό καλό πού ἐπιθυμοῦμε. Αὐτός εἶναι ἡ ἀπάρνησι τοῦ ἑαυτοῦ σου, τῆς ἁμαρτίας σου, αὐτῆς τῆς ἁμαρτωλῆς ψυχῆς πού δημιουργήθηκε, χτίστηκε, μορφώθηκε μέσα σου. Μέ τήν νηστεία στήν πραγματικότητα ἀπωθοῦμε τήν ἁμαρτωλότητα πού εἶναι μέσα μας. Ἀντικαθιστοῦμε σταδιακά τόν ἑαυτό μας μέ τόν Χριστό, μέχρις ὅτου φθάσουμε στήν τελειότητα πού ἔφθασε ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ὁ ὁποῖος λέγει: «Ζῶ δέ οὐκέτι ἐγῶ, ζῆ δέ ἐν ἐμοί Χριστός» (Γαλ. β΄ 20). Νά τί σημαίνει «ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν» (Συνέχεια..)
1/4/2021, Το πρώτο μου μάθημα για την αρχοντιά,
Ἕνα πρωινό ἦρθε ἕνας λεβεντόγερος μέ κάτασπρη φουστανέλλα. Οἱ φουστανελλάδες ἀκόμη τότε δέν ἦταν σπάνιο φαινόμενο. Εἶδα τούς βοηθούς δικηγόρους νά σηκώνονται καί νά τοῦ κάνουν μιὰν ἰδιαίτερα θερμή ὑποδοχή. Ὁ πρῶτος βοηθός πού φαίνεται νά τόν γνώριζε καλά, ἔπιασε κουβέντα μαζί του. Καί μιὰ στιγμή τόν ρωτάει: «Καί τώρα, μπάρμπα Μῆτρο, πόσων χρόνων εἶσαι;» Καί ὁ μπάρμπα Μῆτρος, μέ τ' ὄνομα Δημήτριος Μαλαμούλης πού εἶχε ἐν τῷ μεταξύ στρογγυλοκαθίσει, τοῦ ἀπαντάει μονολεκτικά... «Δύο». Δηλαδή ἑκατόν δύο. Ἀπό τά ἑκατό εἶχε ἀρχίσει νέα ἀρίθμηση. Βγῆκε ἐν τῷ μεταξύ ὁ πατέρας μου. Τόν ὁδήγησε στό μέσα γραφεῖο τά εἴπανε μέ αὐτόν καί τό γιό του, ἕνα λεβέντη ἑβδομηνταπεντάρη, καί ὅταν βγῆκαν στό δωμάτιο πού βρισκόμουν καί ἐγώ, πρῶτα μέ σύστησε καί ὕστερα μοῦ ἀνήγγειλε ὅτι θά πᾶμε τήν Κυριακή νά ἐπισκεφθοῦμε τόν Μαλαμούλη στό χειμαδιό του, κάπου στόν Ὠρωπό. (Συνέχεια...)
27/3/2021, Γέροντα δεν μπορώ να συγχωρήσω εύκολα τους άλλους,
23/3/2021, Μνήμη κληρικών του 1821
H ΕΛΛΗΝΙΚΗ EΠΑΝΑΣΤΑΣΗ τοῦ 1821 ξεχωρίζει ἔναντι τῶν ἄλλων Ἐπαναστάσεων…
… στήν Εὐρώπη καί στήν Ἀμερική ἀπό τό ὅτι προετοιμάστηκε, πραγματοποιήθηκε καί ὁλοκληρώθηκε μέ πρωταγωνιστές κληρικούς, μοναχούς καί πιστά μέλη τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας. Μεταξύ πολλῶν ἄλλων οἱ Ἠλίας Μηνιάτης, Κύριλλος Λούκαρης, Εὐγένιος Βούλγαρης, Νεκτάριος Τέρπος, Ρήγας, Σαμουήλ τοῦ Σουλίου, παπᾶ Θύμιος Βλαχάβας, Φιλική Ἑταιρεία, Ἀλέξανδρος Ὑψηλάντης, Π. Πατρῶν Γερμανός, Παπαφλέσσας, Ἀθανάσιος Διάκος, (Συνέχεια...)
20/3/2021, Κυριακή του θριάμβου της Ορθοδοξίας,
Διαβάσαμε ἢ ἀκούσαμε σήμερα στὴν Ἐπιστολὴ πὼς πρὶν ἀπὸ μᾶς χιλιάδες ἄνθρωποι πίστεψαν στὸ ἀπίστευτο: ὅτι ὁ Χριστὸς μπορεῖ νὰ μᾶς ἀγαπᾶ μ’ ἕνα τέτοιο τρόπο, ὅτι ὁ Θεὸς μπορεῖ ν’ ἀγαπᾶ τὸν καθένα κι ὅλους μας μὲ τὴν Ζωή Του καὶ τὸν Θάνατό Του, ὅτι ὁ Θεὸς μπορεῖ νὰ μᾶς ἀγαπᾶ ὅσο ἀνάξιοι ἀγάπης κι ἂν νοιώθουμε καὶ μοιάζουμε στοὺς ἄλλους. Κληθήκαμε νὰ πιστέψουμε τὸ ἀπίστευτο, νὰ εἴμαστε βέβαιοι ὅτι ὁ Θεὸς ἔχει μιὰ καρδιὰ βαθειὰ καὶ πλατειὰ ἀρκετὰ ὥστε νὰ μᾶς χωράει, ἂν τὸ προτιμᾶτε, ὅτι ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ εἶναι θυσιαστική· ὅτι Ἐκεῖνος ἔγινε ἄνθρωπος γιὰ νὰ μοιραστεῖ τὴν κατάστασή μας, περιλαμβάνοντας καὶ τὸν φόβο τοῦ νά ’χουμε χάσει τὸν Θεό: «Θεέ μου, Θεέ μου, ἵνα τί μὲ ἐγκατέλειπες;…» (Συνέχεια...)
18/3/2021, Υπακοή χωρίς αγάπη & αγάπη χωρίς υπακοή;
...Ὅμως ἡ ἀγάπη δίχως ὑπακοὴ στὸ Θεὸ εἶναι ἡ ἐπιθυμία τῆς σαρκὸς καὶ ἡ ἐπιθυμία τῶν ὀφθαλμῶν καὶ ἡ ἀλαζονεία τοῦ βίου (Α΄ Ἰωάν. 2,16), εἶναι ἡ ἀγάπη ποὺ ἀπαιτεῖ ὁ Δὸν Ζουὰν καὶ ποὺ τελικὰ τὸν καταστρέφει. Μονάχα ἡ ὑπακοὴ στὸ Θεό, τὸ μόνο Κύριο τῆς Δημιουργίας, χαρίζει στὴν ἀγάπη τὴν ἀληθινή της κατεύθυνση, τὴν κάνει ἀγάπη σωστή. (Συνέχεια...)
13/3/2021, Αμάρτησες; Έλα στην εκκλησία!
Γι’ αυτό δεν θα ‘ταν λάθος αν θεωρούσαμε την εκκλησία πιο σπουδαία από την κιβωτό. Γιατί η κιβωτός δεχόταν βέβαια τα ζώα και τα διατηρούσε ζώα- η εκκλησία όμως δέχεται τα ζώα και τα αλλάζει. Tί εννοώ μ’ αυτό: Mπήκε στην κιβωτό ένα γεράκι, βγήκε πάλι γεράκι- μπήκε ένας λύκος, βγήκε πάλι λύκος. Eδώ μπαίνει κανείς γεράκι και βγαίνει περιστέρι- μπαίνει λύκος και βγαίνει πρόβατο- μπαίνει φίδι και βγαίνει αρνί΄ όχι επειδή μεταβάλλεται η φύση του, αλλά επειδή διώχνεται μακριά η κακία. (Συνέχεια...)
10/3/2021, Πέντε λέξεις φτάνουν,