Τά λόγια μιᾶς βαθύτατης καί πολύ ὄμορφης προσευχῆς ποὺ ἀπευθύνεται στήν Παναγία ἔρχονται τώρα στό νοῦ μας, «Χαῖρε αὐγή μυστικῆς ἡμέρας!» (Ἀκάθιστος Ὕμνος). Τό φῶς ποὺ ξεχύνεται ἀπό τήν Κοίμηση προέρχεται ἀκριβῶς ἀπ’ αὐτή τήν ἄδυτη, μυστική Ἡμέρα. Παρατηρώντας αὐτόν τό θάνατο, καί στεκόμενοι δίπλα σ’ αὐτό τό νεκροκρέβατο, καταλαβαίνουμε ὅτι ὁ θάνατος δέν ἰσχύει πλέον, ὅτι ἡ διαδικασία τοῦ θανάτου ἑνός ἀνθρώπου ἔχει γίνει τώρα μιὰ πράξη ζωῆς, μιὰ εἴσοδος σέ μιὰ εὐρύτερη ζωή, ὅπου βασιλεύει ἡ ζωή. (Συνέχεια...)
 



    12/8/2021, Ο πόνος της Παναγίας,

Ὅταν ἡ ψυχὴ κατέχεται ἀπὸ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, τότε, ὤ, πῶς εἶναι ὅλα εὐχάριστα, ἀγαπημένα καὶ χαρμόσυνα! Ἡ ἀγάπη, ὅμως, αὐτὴ συνεπάγεται θλίψη· καὶ ὅσο βαθύτερη εἶναι ἡ ἀγάπη, τόσο μεγαλύτερη εἶναι καὶ ἡ θλίψη. Ἡ Θεοτόκος δὲν ἁμάρτησε ποτέ, οὔτε κἄν μὲ τὸ λογισμό, καὶ δὲν ἔχασε ποτὲ τὴ χάρη, ἀλλὰ καὶ Αὐτὴ εἶχε μεγάλες θλίψεις. Ὅταν στεκόταν δίπλα στὸ Σταυρό, τότε ἦταν ἡ θλίψη Της ἀπέραντη σὰν τὸν ὠκεανό, καὶ οἱ πόνοι τῆς ψυχῆς Της ἦταν ἀσύγκριτα μεγαλύτεροι ἀπὸ τὸν πόνο τοῦ Ἀδὰμ μετὰ τὴν ἔξωση ἀπὸ τὸν Παράδεισο, γιατί καὶ ἡ ἀγάπη Της ἦταν ἀσύγκριτα μεγαλύτερη ἀπὸ τὴν ἀγάπη τοῦ Ἀδὰμ στὸν Παράδεισο. (Συνέχεια...)



 9/8/2021, Ο κατάλληλος καιρός...,



 Έρχονται μερικοί και μου λένε : θα ζούσα κι εγώ χριστιανική ζωή, αν μπορούσα . . .   αν είχα τις προϋποθέσεις . . . αν ήταν . . . αλλά έτσι είναι δυνατόν; . . . 
- Και τους απαντάω : Αυτή είναι η ζωή στην οποία έτυχε να ανήκεις, αυτό είναι το λαχείο  που τράβηξες, τώρα πρέπει να είσαι χριστιανός. Άμα περιμένεις ποτέ να έχεις τις ανέσεις, τον ελεύθερο χρόνο, και πότε θα είναι ησυχία και ευημερία να πηγαίνει η υπηρέτρια στην αγορά και να βρίσκει τυρί σ΄ όλα τα μπακάλικα, τότε ίσως χάσεις την ευκαιρία να γίνεις αυτό που επιθυμείς να είσαι(Συνέχεια...)



5/8/2021, Αφήνω τη δουλειά μου και τρέχω στην Ομόνοια,



"Ήμουνα", λέει, "στην εκκλησία. Και καταλάβαινα ότι στην πλατεία της Ομονοίας" - όπως ήταν τότε, όχι όπως είναι τώρα - "κάποιος είχε μεγάλη δυσκολία. Ήταν γυναίκα. χρειαζόταν βοήθεια. Κινδύνευε να πεθάνει. Και τί να κάνω; Αφήνω  τη δουλειά μου και τρέχω στην Ομόνοια.
Πράγματι, πάνω σ' ένα παγκάκι, ήταν μια νεαρά ημιλυπόθυμη.(Συνέχεια...)

 


 3/8/2021, Στην Παναγιά την Σαλονικιά,

του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη



...Ἄμποτε νά ’σαι βοηθός, Παρθένα μου,

κι εἰς τοὺς χειμαζομένους εἰς τοῦ βίου

τὰ βάσανα καὶ τᾶς ἀνάγκας, ἄμποτε

νὰ εἶσαι βοηθὸς καὶ σωτηρία. 

(Συνέχεια...)




  29/7/2021, Μακριά από τους σούπερ!



Πρίν νά ἔλθει γιά τρίτη φορά στήν Κόρινθο ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ἔστειλε στούς Κορινθίους τήν δεύτερη ἐπιστολή του. Ἐκεῖ γιά πρώτη φορά ἀναγκάζεται νά κάνει κάτι, πού δέν τό θέλει:

• καυχᾶται, ὅτι εἶναι γνήσιος ἀπόστολος τοῦ Χριστοῦ·

• καυχᾶται, ὅτι ποτέ δέν ζήτησε χρήματα γιά τόν ἑαυτό του ἀπό κανένα·

• καυχᾶται, ὅτι ἐκοπίασε καί ὑπέφερε περισσότερο ἀπό ἄλλους γιά τήν δόξα τοῦ Χριστοῦ. Γιά τό κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου Του. (Συνέχεια...)


   25/7/2021, Λόγος για την Αγία Παρασκευή,



Να ειπούμεν και δια την καλήν γήν. Η Αγία Παρασκευή ήτο δώδεκα χρονών κόρη από γένος ευγενικόν. Μείνασα ορφανή, εμοίρασεν όλην της την περιουσίαν εις τους πτωχούς και με αυτά ηγόρασε τον παράδεισον και μετεχειρίζετο ως φτιασίδια τα δάκρυα, ενθυμούμενη τας αμαρτίας της. Ως σκουλαρίκια είχε τα ώτα της ανοικτά δια ν’ ακούη τας Αγίας Γραφάς. Ως κορδόνι είχε τας πολλάς νηστείας όπου έκαμνον τον λαιμόν της και έλαμπεν ως ο ήλιος. (Συνέχεια...)



20/7/2021, Ο Προφήτης Ηλίας



Όμως, ο προφήτης Ηλίας, μέσα στη μεγαλοσύνη του, λόγω της χάρης του Θεού, αποτελεί και μία «αποτυχία», η οποία για όλο το ανθρώπινο γένος λειτούργησε ως η εξαιρετικότερη ευλογία. Θέλουμε να πούμε ότι ο Ηλίας με τον ζήλο του για τον νόμο του Θεού, ζήλο που ήταν κυριολεκτικά φωτιά, ήθελε διαμιάς, άμεσα να κάνει τους ανθρώπους της εποχής του να μετανοήσουν και να στραφούν προς τον Θεό. Η ζηλωτική αυτή επιθυμία του έβλεπε ότι δεν ευοδωνόταν – οι πολλοί αντιδρούσαν με την επιμονή στο δικό τους αμαρτωλό θέλημα, το οποίο ενισχυόταν και με την απειλητική παρουσία και την ενίσχυση της ειδωλολάτρισσας βασίλισσας Ιεζάβελ – (Συνέχεια...)



 17/7/2021, Άναψε το φως στο υπόγειο... (περί λογισμών) 


Ποιος από εμάς δεν έχει πνιγεί μέσα σε μια σκέψη κι ένα λογισμό που επιμένει να τρυπάει το μυαλό μας; Κι ενώ προσπαθείς να τον διώξεις, φωνάζεις στον Θεό, αλλάζεις θέμα συζήτησης, στάση σώματος, και ζητάς να φύγει μέσα από το κεφάλι σου, εκείνος περισσότερο κυριεύει την ύπαρξη σου, σκοτεινιάζει την ψυχή και πολλές φορές την απελπίζει. (Συνέχεια...)