Τα ξημερώματα της 14ης Μαρτίου 1957 απαγχονίστηκε στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης, εξέχουσα μορφή του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ (Εθνικής Οργάνωσης Κυπρίων Αγωνιστών) στην Κύπρο κατά τα έτη 1955-1959.
Χτυπά κουδούνι μπαίνουνε αράδα η κάθε τάξη
Μπαίνει κι η πρώτη η άταχτη κι η τρίτη που διαβάζει,
μπαίνει κι η Πέμπτη αμίλητη η τάξη του Ευαγόρα.
Παρόντες όλοι; – Κύριε ο Ευαγόρας λείπει…
Παρόντες! λέει ο δάσκαλος και με φωνή που τρέμει.
Σήκω Ευαγόρα να μας πεις Ελληνική Ιστορία....(Συνέχεια...)








Ας αφήσουμε λοιπόν τις τυχόν απογοητεύσεις μας και τις απαισιοδοξίες για τις τυχόν αδυναμίες μας.Ας αγαπήσουμε περισσότερο και συνεπέστερα τον Κύριο Ιησού μας.
Ας τον επικαλούμαστε συνεχώς με την καρδιακή προσευχή και ας τρέφουμε έτσι την ιερή φλόγα της αγάπης στον Κύριο. (Συνέχεια...)










Κάθε αρχή και δύσκολη. Παραδείγματος χάριν η αρχή της Μεγάλης Σαρακοστής. "Δεν νομίζω να μου αρέσει". Αυτό που είναι απολύτως αναγκαίο σε κάθε αρχή είναι να έχεις υπομονή. "Εν τη υπομονή κτήσασθε τας ψυχάς υμών" (Λουκ. 21,19). Σημαίνει πως αν έχεις υπομονή, αποδέχεσαι το "δεν νομίζω να μου αρέσει", το καταπνίγεις όχι βέβαια εξαναγκάζοντας τον εαυτό σου να το "θέλει", πράγμα αδύνατο και ψεύτικο, (Συνέχεια...) 


 5/3/2022, Ο όσιος Μάρκος ο Ασκητής ο Αθηναίος



Ο όσιος Μάρκος ο ασκητής είναι ένας από τους πλέον επιφανείς ασκητικούς συγγραφείς των μέσων βυζαντινών χρόνων και ο δημοφιλέστερος δάσκαλος του ασκητικού βίου, ώστε οι βυζαντινοί ασκητικοί χριστιανοί να λένε∙ «πώλησον πάντα και αγόρασον Μάρκον». Έζησε το 430 μ.Χ, υπήρξε μαθητής του αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου και  απομακρύνθηκε από τις κοσμικές φροντίδες και από όλους τους θορύβους, όταν ήταν στην ηλικία των σαράντα χρόνων και κατέφυγε σε μια έρημο,. (Συνέχεια...) 


 2/3/2022, Η αληθινή συμφιλίωση - Άγιος Νικόλαος Πλανάς-  




Όταν εξομολογήθηκα στον Παππού την υπόθεση, του είπα ότι δεν θέλω ανταλλαγή επισκέψεων.  Καλά είναι, του λέω, αφού χαιρετιόμαστε. Εξάλλου, εκείνη ήταν κοσμική, ενώ εγώ κοντά στον Πάππου άλλη ζωή. Έτσι έλεγα, και το πίστευα ότι δεν έχω τίποτα μαζί της.
Τότε όμως, τον ακούω ξαφνικά να μου λέει: Όχι, παιδί μου. Αυτό δεν είναι αρκετό. Δεν το καταλαβαίνεις ότι το πάθος μέσα σου ακόμη ζει; Γι’ αυτό είναι ανάγκη να πας στο σπίτι της, να φας στο τραπέζι της και να κοιμηθείς μια μέρα στο σπίτι της. (Συνέχεια...)



 26/2/2022, Στα νοσοκομεία συχνάζει η "αγιότητα",



    Άγιοι άνθρωποι, υπάρχουν δίπλα μας. Στην καθημερινότητα μας, μόνο που δεν είναι απόλυτο να φοράνε ράσα και να έχουν μακριά γένια. Ούτε οπωσδήποτε να ζουν σε κάποιο μακρινό μοναστήρι. Είναι δίπλα στην πόρτα μας. Στο διπλανό κουδούνι της πολυκατοικίας μας. Είναι όλοι εκείνοι που σιωπηλά και αθόρυβα, δίχως τυμπανοκρουσίες και φαντασμαγορίες, βιώνουν σταυρική και αναστάσιμη αγάπη του Χριστού. (Συνέχεια...)



24/2/2022, Μη παροργίζουμε τη φιλανθρωπία του Θεού,

Ἀδελφοί μου, ἁμαρτήσαμε καὶ στὴ συνέχεια ἐξαγνιστήκαμε. Προσβάλαμε τὸν Παντοδύναμο Θεό μας, καὶ γι\’ αὐτὸ τιμωρηθήκαμε. Σπιλώσαμε τὶς ψυχές μας καὶ ξεπλύναμε τὴν κάθε ἁμαρτία μας, μὲ τὸ αἷμα καὶ μὲ τὰ δάκρυά μας.
Ποδοπατήσαμε κάθε τι, ποὺ ἦταν ἱερὸ γιὰ τοὺς πατέρες μας, καὶ γι\’ αὐτὸ στὴ συνέχεια ποδοπατηθήκαμε ἐμεῖς οἱ ἴδιοι.
Ἡ καταστροφὴ μας ἦταν ἀναμενόμενη ἀφοῦ τὰ σχολεῖα μας ἦταν χωρὶς πίστη στὸ Θεό, οἱ πολιτικοί μας δὲν ἦταν ἔντιμοι, ὁ στρατός μας δὲν εἶχε πατριωτισμὸ καὶ οἱ κυβερνῆτες μας δὲν εἶχαν τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι καταστράφηκαν τὰ σχολεῖα, ὁ στρατὸς καὶ ὅλο τὸ κράτος μας(Συνέχεια...) 


22/2/2022, Λάσπη... & "Λάσπη" 



Άκουγα και με λέγανε για τον Άγιο Παϊσιο και τους κορόϊδευα. Γελούσα…
Μια μέρα μου την έδωσε και λέω:
– Θα πάω στο κελλί του, για να δω πως τους δουλεύει όλους, αυτός ο καλόγερος!
Πήγα λοιπόν στο κελλί του, χώνομαι μέσα στον κόσμο και παρατηρώ να δω τι κάνει. Να δω και να βρω πως τους δουλεύει…
Κάθισα ώρες… Στο τέλος μείναμε τρεις επισκέπτες. Έφυγε ο πολύς ο κόσμος.
– Καθίστε να σας κεράσω, μας είπε ο Άγιος Παϊσιος.
Πάει μέσα στο κελλί και φέρνει σε ένα πιατάκι τρία λουκούμια. Δίνει στον πρώτο, δίνει στον δεύτερο και έρχεται μετά σε μένα μπροστά μου και με κοιτά στα μάτια, σαν να με έβγαζε ακτινογραφία. (Συνέχεια...)


 17/2/2022, Δείξτε μου τον δρόμο από τον οποίο θα περάσει ο Σωτήρας!


Κλείστηκαν οἱ θύρες τῶν αἰσθημάτων: Ἡ γλώσσα σωπαίνει, τὰ μάτια εἶναι σφαλισμένα, τ’ αὐτιὰ δὲν ἀκοῦνε τίποτε ἀπ’ ὅσα συμβαίνουν γύρω μου. Ὁ νοῦς, ἀποτινάζοντας τὸν ζυγὸ τῶν γήινων λογισμῶν, ντύνεται τὴν προσευχὴ καὶ κατεβαίνει στὸν ἐσωτερικὸ θάλαμο τῆς καρδιᾶς. Ἡ θύρα, ὅμως, τοῦ θαλάμου εἶναι κλειστή. Παντοῦ σκοτάδι, σκοτάδι ἀπροσπέλαστο. (Συνέχεια...)  



                                  12/2/2022, O Τελώνης & ο Φαρισαίος, 




Καὶ ὅταν ἐρχόμαστε στὴν ἐκκλησία, ἄς σταματήσουμε γιὰ ἔνα λεπτὸ στὴν πόρτα, καὶ ἄς σκεφτοῦμε, «Τοῦτο τὸ βασίλειο εἶναι ἱερό, εἶναι ὁ ἱερὸς τόπος τοῦ Θεοῦ· ἄς εἰσέλθω μὲ ὅλη μου τὴν καρδιὰ· «ἄς στραφοῦμε στὸν Θεό καὶ ἄς ποῦμε. «Κύριε, Εἶμαι ἀνάξιος, καὶ ὅμως ἔχω ἀγαπηθεῖ ἀπὸ ἐσένα· εἶμαι μολυσμένος, καὶ ὅμως μπορῶ νὰ ἀγαπῶ ἐσένα, Ὦ Κύριε, καὶ τοὺς ἀνθρώπους γύρω μου. Μὲ ἀτέλειες, ὅμως εἶναι τὸ μόνο ἔδαφος ὅπου μπορῶ νὰ σταθῶ ἐδῶ». (Συνέχεια..).


   9/2/2022, Ο άγιος Χαραλάμπης,




Ο άγιος Χαραλάμπηςκαι πιο λαϊκά Χαράλαμποςθεωρείταικατά την υμνολογία της Εκκλησίας μας,  καύχημα της ΕλλάδαςΤης Ελλάδας που φέρει το όνομα του Χριστού∙ που είναι χριστιανική και αναγνωρίζει και τιμά τους αγίους∙ που θεωρεί ως μεγίστη ευλογία και θησαυρό πολύτιμο την ύπαρξη των λειψάνων τουςόπως της κάρας του αγίου ιερομάρτυρα∙που προστρέχει με πίστη και πόθο στις εκκλησιές για να πανηγυρίσει τη μνήμη τους.  (Συνέχεια...)



    6/2/2022, Ύμνος στον άγιο Συμεών τον Θεοδόχο,



Ὁ Ἰησοῦς ἔγινε τὸ μέτρο καὶ ὁ κανόνας,
ἡ πηγὴ τῆς εὐτυχίας, τῆς εἰρήνης καὶ τῆς χαρᾶς,
ἀλλὰ καὶ σημεῖον ἀντιλεγόμενον: ὁ στόχος
ἀντιπαλοτήτων καὶ φιλονικιῶν.
Ἄλλον ἄνθρωπο ἀνιστᾶ καὶ ἄλλον ἀνατρέπει Ἐκεῖνος.
Τὸν Παράδεισο καὶ τὸν Ἅδη Ἐκεῖνος ἀνοίγει στοὺς ἀνθρώπους.
Ἄς ἐπιλέξει ὁ καθένας ὅ,τι λέει ἡ καρδιά του.


1/2/2022, Ευτυχής είναι "ο εν τω ολίγω αναπαυόμενος",




Ευτυχής είναι "ο εν τω ολίγω αναπαυόμενος". Γιατί; Γιατί το απολαμβάνει. Το χαίρεται. Το κατέχει. Και τί κάνει; Ευχαριστεί τον Θεό! Με το λίγο αυτό, το δώρο αυτό, ευχαριστεί τον Θεό! Και τρώει, όπως λέγαν οι παλιοί, μια μπουκιά ψωμί και τον πιάνει. τον πιάνει! Του φτάνει! Τον χορταίνει! Και αφήνει και χώρο για τον Αχώρητο! Για τον Κύριο!  (Συνέχεια...)






....Ὑπάρχει λύπη ὠφέλιμη καί λύπη καταστρεπτική. Γνωρίσματα τῆς καλῆς λύπης εἶναι ἡ θλῖψι γιά τά δικά μας ἁμαρτήματα, ἡ λύπη γιά τήν ἄγνοια, πού ἔχουν οἱ ἀδελφοί μας καί ὁ φόβος μήπως χάσουμε τήν ἀγαθή προαίρεσι καί δέν φθάσουμε στόν σκοπό τῆς σωτηρίας. Ἐνῶ τῆς ἄλλης, πού δημιουργεῖ ὁ ἐχθρός, εἶναι ἡ παράλογη καί ὑπερβολική θλῖψι, πού οἱ πατέρες τήν ὀνομάζουν ἀκηδία. Τό πνεῦμα αὐτό τῆς ἀκηδίας καί τῆς λύπης, πρέπει νά τό διώχνουμε μέ τήν προσευχή καί τήν ψαλμωδία. (Συνέχεια...)


 


 Προηγούμενα Κείμενα