Γεώργιος Καραϊσκάκης
Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης ήταν η μεγάλη αγάπη του Κολοκοτρώνη
γιατί οι μεγάλοι αισθάνονται ο ένας τον άλλον, Για αυτό και τον συμβούλευε να
προσέχει γιατί δεν τον πολυένοιαζε και έπεφτε στις μάχες και ριψοκινδύνευε. Ο
Καραϊσκάκης είναι ένα θαύμα κι αυτό του ’21. Ξεκίνησε ορφανός, παραπεταμένος,
πληγωμένος, δυσκολεμένος. Πήγε στον Αλή Πασά, έφυγε, ξαναπήγε. Κι όταν εκεί ο
Αλή Πασάς, αφού είχε φύγει την πρώτη φορά, τον δέχθηκε, του λέει: «Τι να σε κάμω
μωρέ εσένα.;» Του λέει: «Αν είμαι άξιος για αφεντικό κάνε με αφεντικό. Κι αν
είμαι άξιος για υπηρέτης, κάνε με υπηρέτη. Κι αν δεν κάμω για τίποτα ρίξε με
στην λίμνη...» Αυτός ήταν ο Καραϊσκάκης
ο οποίος είχε αυτοσυνειδησία. Είχε κι αυτό ς μεγάλη πίστη και μεγάλη
αγάπη στην πατρίδα και μεγάλη αγάπη στους ανθρώπους και μάλιστα στους
στρατιώτες του. Ύστερα από κάθε μάχη όταν του ‘φέρναν φαγητό έλεγε: «Ποιος
παιδιά,
πεινάει πολύ; Εγώ αντέχω ακόμη.
Αν κάποιος δεν μπορεί να πάρει τα πόδια του -ήταν λίγο το φαγητό πάντοτε,
δυστυχώς-
ας φάει αυτός». Κι αγαπούσε
και φρόντιζε τα παλληκάρια του. Άλλοτε τα παίνευε. Άλλοτε τα μάλωνε. Ό,τι χρειαζόταν
ο καθένας έκανε ο Καραϊσκάκης. Και για αυτό αναδείχθηκε σπουδαίος και μεγάλος. Και
βοήθησε την πατρίδα του, αναζωπύρωσε την Επανάσταση και έφερε τόσα σπουδαία. Και
επισφράγισε με τον άδικο θάνατο του την Επανάσταση αυτή τη μεγάλη. Και το αίμα
του έπιασε τόπο πραγματικά. Και είχε κι εκείνος ανεξικακία
μεγάλη. Όταν κάποτε του επήγαν έναν στρατιώτη
που είχε ατακτήσει και του είπαν: «Τί να τον κάνουμε στρατηγέ; Και τους λέει:
Αν τον τιμωρήσετε θα πράξετε δίκαια. Αν τον συγχωρήσετε θα πράξετε άγια». Και είχε
και μεγάλη αγάπη στην Παναγία του Προυσού, την Προυσιώτισσα που τόσες φορές τον
είχε βοηθήσει.
Πηγή: π. Ανανίας (Λόγοι)
