Για να καταλάβουμε τί είναι ό επίσκοπος, δηλαδή τί είναι ίερωσύνη, τί σημαίνει κλήρος καί τί σημαίνει λαός, πρέπει νά ξαναδοϋμε λίγο τί είναι αυτό πού γίνε­ται στή θεία Ευχαριστία.
Κάθε Κυριακή, όταν πηγαίνουμε στή θεία Λειτουργία, κατ' ουσίαν πηγαίνουμε στή θεία Ευχαριστία γιά νά τελέσουμε τήν πράξη πού μάς παρέδωσε ό Χριστός νά έπαναλαμβάνομε, μιά πράξη πού τήν τέλεσε ό ίδιος στόν Μυστικό Δείπνο ώς μία ευχαριστία πρός τόν Πατέρα καί τήν διευκρίνισε μέ τήν αρχιερατική του προσευχή, όπως διασώζεται στό Κατά Ίωάννην ευαγγέλιο. Ή διαφορά τής θείας Ευχαριστίας από τόν Μυστικό Δείπνο είναι ότι έν τώ μεταξύ έχει μεσολαβήσει ή Ανάσταση καί ή Ανάληψη. Γι' αυτό στή θεία Λειτουργία όλες οί προσευχές απευθύνονται πρός τόν Πατέρα. Δέν απευθύνονται πρός τόν Υίό, αφοϋ ό Υίός είναι πού ανάγει τή δημιουρ­γία στόν Πατέρα. (Ή μόνη προσευχή πού είναι πρός τόν Χριστό στή θεία Λειτουρ­γία είναι ή προσευχή τοϋ ιερέα, κατά τή διάρκεια τοϋ χερουβικοϋ ύμνου, μέ τήν όποία ζητάει από τόν Χριστό τή δύναμη νά τελέσει τήν Ευχαριστία έν όνόματί του). (Περισσότερα...)




Χριστιανοί γαρ ούτε γη, ούτε φωνή, ούτε έθεσι διακεκριμένοι τών λοιπών εισίν ανθρώπων
(Προς Διόγνητον επιστολή)

Η μεταμοντέρνα περίοδος της ιστορίας έχει ξεκι­νήσει ήδη για την ανθρωπότητα.
Πρόκειται για μια τεράστια φωτιά που έχει α­πλωθεί στο μεγαλύτερο τμήμα της γης και τείνει να απλωθεί στο σύνολο της.
Ως κυρίαρχα στοιχεία σημαίνονται: Η εξαφάνιση των αποστάσεων με τα σύγχρονα μέσα μεταφοράς και με τα σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα επικοινω­νίας. Το τέλος των συνόρων μεταξύ των κρατών και των ορίων μεταξύ των πολιτισμών που επιβάλ­λεται μέσα από την κυριαρχία των πολυεθνικών ε­ταιρειών οι οποίες επιζητούν το κέρδος, μέσα στα πλαίσια της παγκοσμιοποιημένης αγοράς.(Περισσότερα...)




Ὅταν ἡ ψυχὴ κατέχεται ἀπὸ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, τότε, ὤ, πῶς εἶναι ὅλα εὐχάριστα, ἀγαπημένα καὶ χαρούμενα. Αὐτὴ ἡ ἀγάπη ὅμως συνεπάγεται θλίψη· κι ὅσο βαθύτερη εἶναι ἡ ἀγάπη, τόσο μεγαλύτερη εἶναι κι ἡ θλίψη.
Ἡ Θεοτόκος δὲν ἁμάρτησε ποτέ, οὔτε κἂν μὲ τὸ λογισμό, καὶ δὲν ἔχασε ποτὲ τὴ Χάρη, ἀλλὰ κι Αὐτὴ εἶχε μεγάλες θλίψεις. Ὅταν στεκόταν δίπλα στὸ Σταυρό, τότε ἦταν ἡ θλίψη Της ἀπέραντη σὰν τὸν ὠκεανὸ κι οἱ πόνοι τῆς ψυχῆς Της ἦταν ἀσύγκριτα μεγαλύτεροι ἀπὸ τὸν πόνο τοῦ Ἀδὰμ μετὰ τὴν ἔξωση ἀπὸ τὸν Παράδεισο, γιατὶ κι ἡ ἀγάπη Της ἦταν ἀσύγκριτα μεγαλύτερη ἀπὸ τὴν ἀγάπη τοῦ Ἀδὰμ στὸν Παράδεισο. Κι ἂν ἐπέζησε, ἐπέζησε μόνο μὲ τὴ Θεία δύναμη, μὲ τὴν ἐνίσχυση τοῦ Κυρίου, γιατὶ ἦταν θέλημὰ Του νὰ δῇ τὴν Ἀνάσταση κι ὕστερα, μετὰ τὴν Ἀνάληψή Του, νὰ παραμείνη παρηγοριὰ καὶ χαρὰ τῶν Ἀποστόλων καὶ τοῦ νέου χριστιανικοῦ λαοῦ.(Περισσότερα...)