8/09/2013, Σε μια λυπημένη μητέρα για τα κακά παιδιά,
του Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς



Λυπάσθε για τα παιδιά σας. Παράλληλα με το σχολείο πληρώσατε ιδιαίτερα σε δάσκαλο για να τους μάθει να μιλούν γαλλικά και να παίζουν πιάνο. Και τώρα χτυπάτε το κεφάλι σας στο πιάνο, διότι όταν μπροστά σας μιλούν γαλλικά γελώντας αισθάνεστε ότι μιλούν άσχημα για σας. Ένα Σάββατο θέλατε να πάτε στο νεκροταφείο για να τελέσετε το μνημόσυνο του μεγαλύτερου γιού σας που σκοτώθηκε στον πόλεμο. Το είπατε στο παιδιά σας. Αλλά δεν σας ακολούθησαν στο μνημόσυνο παρά από τον ύπνο κάθισαν κατευθείαν στο πιάνο και άρχισαν να παίζουν. «Παιδιά» τους είπατε, «σήμερα δεν παίζουμε πιάνο, σήμερα τελούμε το μνημόσυνο του συγχωρεμένου Μίρκο». «Έ κι εμείς θα παίξουμε ένα μαρς για το θάνατό του!» απάντησαν και γέλασαν καγχάζοντας. Και φύγατε μόνη όπως λέτε για τον τάφο, κλαίγοντας με λυγμούς σε όλη την διαδρομή. (Περισσότερα...)




03/09/2013, Ο Εσωτερισμός εντός των τειχών ,
του π. Βαρνάβα Λαμπρόπουλου


..."Το κατάντημα της ζωντανής πίστης σε ξερή ορολογία επαναλαμβανομένων ακαταλαβίστικων προτάσεων εκ συνηθείας", ανοίγει διάπλατα την πόρτα για να μπει ο Εσωτερισμός και μέσα στην Εκκλησία. Τι κάνουμε λοιπόν για την εξυγίανση της κατάστασης;
 Επιτρέπεται να επαναπαυόμαστε λέγοντας ότι "δεν είναι δα και απαραίτητη η παρακολούθηση των νοημάτων των αναγινωσκομένων και ψαλλομένων όσο η "συναισθηματική μέθεξη" στην "κατάνυξη" της λατρείας; Είμαστε σοβαροί υποστηρίζοντας κάτι τέτοιο; Το έργο μας άραγε είναι να μοιράζουμε "χάπια έκστασης" στο εκκλησίασμα σερβίροντας τεριρέμ, λιβάνι και μισοσκόταδο, ή να νύττωμε τις καρδιές των πιστών με το μοναδικό εργαλείο γνήσιας κατάνυξης, που είναι η πίστη στην εν Χριστώ σωτηρία, με κατανοητές έννοιες και με κατανοητές λέξεις προσφερομένη; Τι σημαίνει "ψαλώ τω πνεύματι, ψαλώ δε τω νο'ί' "; (Περισσότερα...)






1/09/2013,Το βασίλεμα του Ηλίου, 
του Φώτη Κόντογλου
...Μπαίνεις και σε φυλακές σκοτεινές , εκεί που βασανίζουνται οι απελπισμένοι , για να τους δώσει λίγη ελπίδα. Μπαίνεις και σε τρύπες υγρές κι ανήλιαγες. Μπαίνεις και σε άψυχα κι άσλαχνα εργοστάσια, μα κανένας δέν σε παίρνει είδηση , ούτε πότε μπαίνεις, ούτε πότε φεύγεις, ούτε ποιά μέρα θα σβήσεις, φεύγοντας για πάντα, σαν τον άνθρωπο που δεν γυρίζουν να τον δούνε. Άραγε ο Θεός σε στέλνει μονάχα σε μας για να μας φέρεις την ελπίδα του και τον χαιρετισμό της αγάπης του, και σε περιμένουμε με αγάπη και με πόθο;..."
Αλλοίμονο! Σε στέλνει σε όλους τους ανθρώπους μα αυτοί δεν σε βλέπουν , ω φως ιλαρόν, ω φώς εσπερινόν, ω φως ανέσπερον!(Περισσότερα...)