24/11/2018, Δος του να πιεί
Ο στρατηγός Σιξισμπέρ Ουγκώ, πατέρας του μεγάλου γνωστού συγγραφέως, κάποια νύχτα, στ’ άλογο καβάλα, περνούσε απ’ το πεδίο της μάχης. Για μια στιγμή ακούει βογγητά. Ένας στρατιώτης του εχθρού, βαριά πληγωμένος ζητούσε λίγο νερό να σβήσει την δίψα του. Ο στρατηγός βγάζει το παγούρι από τη μέση του και απευθυνόμενος στον υπασπιστή του λέγει: «Δος του να πιεί». Την ώρα που ο υπασπιστής έσκυψε να του προσφέρει νερό, ο τραυματίας σημάδεψε με το περίστροφο τον στρατηγό και πυροβόλησε ανεπιτυχώς. Μα και μετά τον πυροβολισμό ο στρατηγός επανέλαβε και πάλιν: «Δος του να πιεί». (Συνέχεια...)
20/11/2018, Τα εισόδια της Θεοτόκου,
π. Αλέξανδρος Σμέμαν
16/11/2018, Νικόλαος ο Αποδημητής
Κατά την παράδοσιν, έδωσε θαυματουργικά σημεία ήδη εκ παιδικής ηλικίας και κατόπιν οράματος, έλαβε την συνήθειαν να απαγγέλη μεγαλοφώνως την επίκλησιν «Κύριε, ελέησον». Θεωρηθείς δια τούτο ως μανιακός, εξεδιώχθη της οικίας και είτα παρεδόθη εις τους μοναχούς της μονής του Οσίου Λουκά, διερχόμενος εκ πολλών δοκιμασιών. Αφού διήνυσεν έτη τινά εν μονώσει, διέσχισε θαυματουργικώς την θάλασσαν, ήλθεν εις Puglia, μετέβη εις Υδρούντα (Οτράντο), Τάραντα και τέλος ειςTrani, όπου εκοιμήθη εν Κυρίω ολίγας ημέρας μετά την άφιξίν του. (Συνέχεια...)
13/11/2018, Ήλθα να υπηρετήσω, όχι να υπηρετηθώ,
του Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου
4/11/2018, Ο καιρός της μετανοίας μου είχε τελειώσει,
Γέροντας Θαδδαίος
Εμείς οι άνθρωποι θερίζουμε πάντοτε τους καρπούς των λογισμών και των πόθων μας. Αν οι πόθοι και οι λογισμοί μας είναι μοχθηροί, δεν μπορούμε να αποκομίσουμε καλούς καρπούς. Ολόκληρη η ανθρωπότητα θερίζει τους καρπούς των λογισμών και των πόθων της. Ο Κύριος είπε για τη Δευτέρα Παρουσία Του: <<πλήν ο υιός του ανθρώπου ελθών άρα ευρήσει τήν πίστιν επί της γής;>>(Λουκ. 18,8). (Συνέχεια...)
20/11/2018, Τα εισόδια της Θεοτόκου,
π. Αλέξανδρος Σμέμαν
...Το νόημα όλων αυτών των γεγονότων, των λέξεων και των σκέψεων είναι απλό: από τώρα και στο εξής ο ίδιος ο άνθρωπος γίνεται ναός. Ούτε πέτρινος, ούτε θυσιαστήριο, αλλά ο άνθρωπος – η ψυχή του, το σώμα του και η ζωή του – γίνεται η ιερή και θεία καρδιά του κόσμου, τα «άγια των αγίων». Ο ένας ναός, η Παναγία – ζων και ανθρώπινος – οδηγείται σ’ έναν άλλο ναό φτιαγμένο από πέτρα, και ολοκληρώνει έτσι εκ των ένδον τη σημασία και το νόημά του.(Συνέχεια...)
16/11/2018, Νικόλαος ο Αποδημητής
Κατά την παράδοσιν, έδωσε θαυματουργικά σημεία ήδη εκ παιδικής ηλικίας και κατόπιν οράματος, έλαβε την συνήθειαν να απαγγέλη μεγαλοφώνως την επίκλησιν «Κύριε, ελέησον». Θεωρηθείς δια τούτο ως μανιακός, εξεδιώχθη της οικίας και είτα παρεδόθη εις τους μοναχούς της μονής του Οσίου Λουκά, διερχόμενος εκ πολλών δοκιμασιών. Αφού διήνυσεν έτη τινά εν μονώσει, διέσχισε θαυματουργικώς την θάλασσαν, ήλθεν εις Puglia, μετέβη εις Υδρούντα (Οτράντο), Τάραντα και τέλος ειςTrani, όπου εκοιμήθη εν Κυρίω ολίγας ημέρας μετά την άφιξίν του. (Συνέχεια...)
13/11/2018, Ήλθα να υπηρετήσω, όχι να υπηρετηθώ,
του Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου
Ἐγὼ εἶμαι πατέρας, ἐγὼ ἀδελφός, ἐγὼ νυμφίος, ἐγὼ οἰκία, ἐγὼ τροφή, ἐγὼ ἔνδυμα, ἐγὼ ρίζα, ἐγὼ θεμέλιον, κάθε τί τὸ ὁποῖον θέλεις ἐγώ· νὰ μὴν ἔχεις ἀνάγκην ἀπὸ τίποτε. Ἐγὼ καὶ θὰ σὲ ὑπηρετήσω· διότι ἦλθα νὰ ὑπηρετήσω, ὄχι νὰ ὑπηρετηθῶ. Ἐγὼ εἶμαι καὶ φίλος, καὶ μέλος τοῦ σώματος καὶ κεφαλὴ καὶ ἀδελφός, καὶ ἀδελφὴ καὶ μητέρα, ὅλα ἐγώ· ἀρκεῖ νὰ διάκεισαι φιλικὰ πρὸς ἐμέ. Ἐγὼ ἔγινα πτωχὸς διὰ σέ· ἔγινα καὶ ἐπαίτης διὰ σέ· (Συνέχεια...)
4/11/2018, Ο καιρός της μετανοίας μου είχε τελειώσει,
Γέροντας Θαδδαίος
Εμείς οι άνθρωποι θερίζουμε πάντοτε τους καρπούς των λογισμών και των πόθων μας. Αν οι πόθοι και οι λογισμοί μας είναι μοχθηροί, δεν μπορούμε να αποκομίσουμε καλούς καρπούς. Ολόκληρη η ανθρωπότητα θερίζει τους καρπούς των λογισμών και των πόθων της. Ο Κύριος είπε για τη Δευτέρα Παρουσία Του: <<πλήν ο υιός του ανθρώπου ελθών άρα ευρήσει τήν πίστιν επί της γής;>>(Λουκ. 18,8). (Συνέχεια...)