Η παρουσία της Θεοτόκου και στη ζωή συγχρόνων ενάρετων Αγιορειτών Γερόντων είναι εμφανής. Ο Νεοσκητιώτης Γέροντας Ιωακείμ Σπετσιέρης εκοιμήθη λέγοντας τους Χαιρετισμούς. Ο Ρώσος ασκητής παπα-Τύχων γνώρισε τον ακριβή χρόνο της εκδημίας του από την Παναγία. Ο Καρουλιώτης Γέροντας Φιλάρετος συχνά έλεγε πως τον βαστά στον απαρήγορο εκείνο τόπο η Παναγία. Η Παναγία, έλεγε ο Γέροντας Ευλόγιος από το Κελλι του Φανερωμένου, τον έφερε στο Άγιον Όρος από το χωριό του. Ο παπα-Ιωακείμ ο Αγιαννανίτης κρυφή παραμυθία είχε, καθώς έλεγε, το βάστηγμά του από το φουστάνι της Παναγίας, που του έδωσε μια γενειάδα που ακουμπούσε στη γη. Ο Γρηγοριάτης ηγούμενος Αθανάσιος είχε «φάει» την εικόνα της Παναγίας του κελλιοΰ του από τους μύριους ασπασμούς. Ο μακάριος γέροντας Ιερώνυμος Σιμωνοπετρίτης πάντοτε λέγοντας ή ακούγοντας τ’ όνομα της Παναγίας δάκρυζε. (Συνέχεια...)



Απόστολος Δοξιάδης: "Ο θείος Πέτρος και η Εικασία του Γκόλντμπαχ" | Λέσχη  του Βιβλίου
...Ἡ εἰκασία αὐτή μᾶς θυμίζει ὅτι τό πιό λογικό πράγμα στόν κόσμο, τά μαθηματικά, βασίζονται σέ μή ἀποδείξιμα θεωρήματα-εἰκασίες. Βασίζονται, δηλαδή, ὑπό μία ἔννοια, στήν “πίστη”. Ὁ θεῖος Πέτρος, ὅμως, εἶχε ἄλλη γνώμη. Πίστευε ὅτι θά μποροῦσε νά ἀποδείξει τήν εἰκασία. Ἡ προσπάθειά του αὐτή τόν ὁδήγησε σέ πρώτη φάση στόν παροπλισμό καί σέ δεύτερη φάση  στηνπαραφροσύνη. Ἡ εἰκασία τοῦ Γκόλντμπαχ παρέμεινε ἀναπόδεικτη. Ἴσως ὁ πατέρας τοῦ ἀφηγητῆ νά εἶχε δίκιο ὅταν ἀξιολόγησε τήν προσπάθειά του ὡς ὕβρη, πού τήν ἀκολούθησε, ὡς συνήθως, ἡ νέμεση τῆς ἐπαγγελματικῆς καί ψυχολογικῆς του καταστροφῆς. (Συνέχεια...)






Τὰ χαρακτηριστικά τοῦ «παιδιοῦ τοῦ αἰώνα τούτου» - ὑπέρμετρος ναρκισσισμός, ἀπασχόληση μὲ τὸν ἑαυτό τους, μὲ τὸ «Ἐγώ», καὶ ἀπόδοση ὑπερβολικῆς σημασίας στὶς ἰδέες τους. Πιστεύουν πὼς αὐτὸς ὁ ἐγωκεντρισμὸς συμπίπτει μὲ τὴν «ἀγάπη», ὅτι ὅλοι οἱ ἄλλοι δὲν ἔχουν πεποιθήσεις, καὶ πὼς οἱ ἴδιοι κατὰ κάποιο τρόπο ἀποτελοῦν τὴν γνήσια θρησκεία. Ἄρνηση ποὺ προστίθεται σ’ ὅλη τὴν ἄγνοια τοῦ πολιτισμοῦ, τῆς παράδοσης, τῆς συνέχειας, τῆς εὐθύνης, κ.λ.π. Ἄρνηση a priori, ποὺ βασίζεται στὴν περιφρόνηση. (Συνέχεια...)





Τότε, ὁδηγημένος ἀπό τό Πνεῦμα, ὁ Ἰησοῦς ἐπῆγε στήν ἔρημο νά ἀντιμετωπίσει τούς ὅποιους πειρασμούς ἀπό πλευρά τοῦ διαβόλου. Τότε. Δηλαδή, πότε; Ἀμέσως μετά τό βάπτισμά Του. Καί ποῖος τόν ὁδήγησε ἐκεῖ; Τό Ἅγιο Πνεῦμα. Γιατί ἐπῆγε; Γιά  νά γίνει παράδειγμα σέ μᾶς. Τό ἀνέχθηκε. Καί νά πάει στήν ἔρημο· καί νά βρεῖ ἐκεῖ τόν διάβολο μπροστά Του. Γιατί; Γιά νά τό καταλάβουμε καί ἐμεῖς καί νά τό βάλουμε μέσα μας βαθειά, ὅτι μπορεῖ καί ἀμέσως μετά τό βάπτισμα (καί μετά τήν Θεία Κοινωνία· καί μετά ἀπό προσευχές πολλές) νά πέσουμε στούς πιό μεγάλους καί δύσκολους πειρασμούς.(Συνέχεια...)



Κιθάρα: Το ναυτόπουλο - Χατζής Κώστας - Στίχοι, Video

20/8/2020, Το γενναίο ναυτόπουλο

Ἐταξίδευα, ἐδῶ καὶ κάμποσα χρόνια, ἀπὸ τὴν Σμύρνη γιὰ τὴν Πόλι μὲ ἕνα ὡραῖο τρικάταρτο καράβι.

Ἡ θάλασσα ἦτο ἥσυχη, ὁ καιρὸς εὐνοϊκὸς καὶ τὸ καράβι ἔσχιζε τὰ νερὰ μὲ τὴ γρηγοράδα ποὺ δίδουν τὰ πανιά, ὅταν τὰ φουσκώνῃ ὁ ἄνεμος. 

Ἐπλησιάζαμε στὸ Τσανακαλέ, ὅταν τὰ σύννεφα ἐσηκώθηκαν ἀπὸ τὸ νοτιᾶ. (Συνέχεια..)

 



του Αγίου Νικολάου Αχρίδας

Γράφεις πως στον έστελνες στις εμπορικές σχολές, για να γίνει πιο μορφωμένος και καλύτερος από σένα. Αυτός έγινε πιο μορφωμένος αλλά πολύ χειρότερος από σένα. Και τη δική του και τη δική σου φήμη στην πόλη κατέστρεψε σε πολύ σύντομο χρόνο απ’ ό,τι χρειάστηκες εσύ για να φτάσεις στο αξίωμα του εμπορικού συμβούλου . Μορφώνοντας τον στο εξωτερικό έκανες οικονομίες όχι μόνο στο σώμα σου, αλλά και στον Θεό και στην ψυχή σου. Είχες σταματήσει να πηγαίνεις στην εκκλησία- κοστίζει: το γλυκό ψωμί και οι καλεσμένοι και ο ιερέας!(Συνέχεια...)



Ὅταν ἡ ψυχὴ κατέχεται ἀπὸ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, τότε, ὤ, πῶς εἶναι ὅλα εὐχάριστα, ἀγαπημένα καὶ χαρούμενα. Αὐτὴ ἡ ἀγάπη ὅμως συνεπάγεται θλίψη· κι ὅσο βαθύτερη εἶναι ἡ ἀγάπη, τόσο μεγαλύτερη εἶναι κι ἡ θλίψη.
Ἡ Θεοτόκος δὲν ἁμάρτησε ποτέ, οὔτε κἂν μὲ τὸ λογισμό, καὶ δὲν ἔχασε ποτὲ τὴ Χάρη, ἀλλὰ κι Αὐτὴ εἶχε μεγάλες θλίψεις. Ὅταν στεκόταν δίπλα στὸ Σταυρό, τότε ἦταν ἡ θλίψη Της ἀπέραντη σὰν τὸν ὠκεανὸ κι οἱ πόνοι τῆς ψυχῆς Της ἦταν ἀσύγκριτα μεγαλύτεροι ἀπὸ τὸν πόνο τοῦ Ἀδὰμ μετὰ τὴν ἔξωση ἀπὸ τὸν Παράδεισο, γιατὶ κι ἡ ἀγάπη Της ἦταν ἀσύγκριτα μεγαλύτερη ἀπὸ τὴν ἀγάπη τοῦ Ἀδὰμ στὸν Παράδεισο. (Συνέχεια...)