Ἂν ὑπάρχει μία ἠθικὴ ἀξία ποὺ σχεδὸν ἀπόλυτα παραθεωρεῖται ἢ ἀγνοεῖται σήμερα εἶναι πραγματικὰ ἡ ταπείνωση. Ὁ πολιτισμὸς στὸν ὁποῖο ζοῦμε διαρκῶς ἐνσταλάζει μέσα μας τὴν ἔννοια τῆς ὑπερηφάνειας, τῆς αὐτοεξύμνησης καὶ τῆς αὐτοδικαίωσης. Εἶναι οἰκοδομημένος πάνω στὴν ἀλαζονικὴ ὑπόθεση ὅτι ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νὰ πετύχει ὁτιδήποτε μόνος του, καὶ φτάνει στὸ νὰ περιγράφει τὸν Θεὸ σὰν τὸν Ἕνα ποὺ πάντοτε ἀμείβει τὶς ἐπιτυχίες καὶ τὰ καλὰ ἔργα τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ ταπείνωση — εἴτε ἀτομική, εἴτε ὁμαδική, εἴτε ἐθνικὴ εἶναι — θεωρεῖται δεῖγμα ἀδυναμίας, κάτι ἀνάρμοστο γιὰ ἕναν ἀληθινὰ ἄνθρωπο. Ἀλλὰ μήπως καὶ οἱ χριστιανοὶ σήμερα δὲν εἶναι ποτισμένοι μὲ τὸ πνεῦμα τοῦ φαρισαίου; Μήπως καὶ μεῖς δὲ θέλουμε κάθε προσφορά μας, κάθε «καλὴ πράξη» μας, καθετὶ ποὺ κάνουμε «γιὰ τὴν Ἐκκλησία» νὰ ἀναγνωρίζεται, νὰ ἐπαινεῖται, νὰ δημοσιεύεται; (Συνέχεια...)

 19/2/2021, Τρείς κατηγορίες ανθρώπων, 


Η "απαίτηση" του Χριστού είναι κάτι πολύ πιο εύκολο από την ηθική προσπάθεια. Το τίμημα του Χρίστου είναι να Τον επιθυμήσουμε. Είναι αλήθεια πως αυτή η επιθυμία μοιάζει να είναι πέρα και πάνω από τις δυνάμεις μας. Υπάρχει όμως ένα γεγονός πού μπορεί να μας βοηθήσει. Ο κόσμος είναι με τέτοιο τρόπο φτιαγμένος ώστε να μας βοηθήσει να αφήσουμε στην άκρη τις διάφορες μορφές ικανοποίησης μας, γιατί απομακρύνονται αυτές από εμάς πρώτες! (Συνέχεια...)                


      12/2/2021, Η πατσαβούρα,



Δύο ζωγράφοι είχαν αναλάβει κάποτε να φρεσκάρουν τις τοιχογραφίες μιας παλαιάς εκκλησίας. Είχαν ανέβει σε μία σκαλωσιά δώδεκα περίπου μέτρων και εργάζονταν εντατικά. Ο ένας  από αυτούς σε μία στιγμή τόσο απορροφήθηκε από την τοιχογραφία που καθάριζε, ώστε στάθηκε και την θαύμαζε εκστατικά ώρα πολλή. Μάλιστα, για να την παρατηρήσει καλύτερα, έκανε ασυναίσθητα ένα βήμα  προς τα πίσω. Έπειτα άλλο ένα. Μία ακόμη μικρή κίνηση και θα έπεφτε από το ύψος των 12 μέτρων κάτω. Στο σκληρό δάπεδο. (Συνέχεια...)



      9/2/2021, Ύμνος εις την Ελευθερίαν (επιλογή στροφών),

                                            του Διονυσίου Σολωμού (+ Φεβρουαρίου 1857)

..........................

2.Ἀπ’ τὰ κόκαλα βγαλμένη
τῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά,
καὶ σὰν πρῶτα ἀνδρειωμένη,

χαῖρε, ὦ χαῖρε, Ἐλευθεριά!
..............................
5.  Δυστυχής! Παρηγορία
μόνη σοῦ ἕμενε νὰ λὲς
περασμένα μεγαλεῖα
καὶ διηγώντας τα νὰ κλαῖς.
.........................

95.Λάμψιν ἔχει ὅλη φλογώδη
χεῖλος, μέτωπο, ὀφθαλμός·
φῶς τὸ χέρι, φῶς τὸ πόδι,
κι ὅλα γύρω σου εἶναι φῶς.


7/2/2021, Ο αμαθής και αγροίκος  Άγιος Λουκάς ο Στειρίτης,


Πρὶν νὰ καλογερέψει, ἤτανε τσομπάνος καὶ ξωχάρης, πλὴν καὶ τότε ὁλοένα καταγινότανε μὲ τὰ θρησκευτικά. Ἡ καρδιὰ του ἤτανε ἁπλή, τὸ μυαλὸ του καθαρὸ ἀπὸ ἄσοφες σοφίες, γιὰ τοῦτο λέγει καὶ τὸ τροπάρι του: «Στάθηκες, Λουκᾶ, ἄμαθος στὰ λόγια, ἀλλὰ σοφὸς σὲ ἔργα θεϊκά. K\’ ἔβαλες μέσα στὰ στήθια σου, μακάριε, τὸ φόβο τοῦ Θεοῦ σὰν ἀρχὴ τῆς κάθε σοφίας, ὅθεν ἔζησες θεάρεστα». Ὁ ἴδιος ἔλεγε τὸν ἑαυτὸ του «ἀμαθῆ καὶ ἀγροῖκον». Ἤτανε ταπεινότατος, ἁπλός, ἄκακος, ἡ ὄψη του ἤτανε γλυκύτατη. Τοὺς φτωχούς τοὺς λυπότανε καὶ τοὺς πονοῦσε. Ὄντας ἀκόμα τσομπάνος, σὰν ἀντάμωνε κανέναν φτωχόν, τούδινε τὸ ψωμί του καὶ τὰ ροῦχα του, κι\’ αὐτὸς ἀπόμνησκε πεινασμένος καὶ γυμνός. (Συνέχεια...)  


    4/2/2021, Ο Άγιος Νεομάρτυρας Αντώνιος ο Αθηναίος (+5 Φεβρουαρίου+)



Ο Άγιος γεννήθηκε στην Αθήνα το έτος 1754 μ.Χ. από πάμπτωχους και ευσεβέστατους γονείς. Στην ηλικία των δώδεκα ετών αποφάσισε να γίνει έμμισθος δούλος σε κάποιους Αρβανίτες Τούρκους της Αθήνας, προκειμένου να βοηθήσει οικονομικά του γονείς του. Τέσσερα χρόνια αργότερα, πουλήθηκε σε αγαρηνούς εμίρηδες της Πελοποννήσου, οι οποίοι, αποπειράθηκαν μάταια να τον εκτουρκέψουν υποβάλλοντάς τον σε διάφορα βασανιστήρια.  Τελικά τον πήραν μαζί τους στο Δούναβη προτού τον πούλησουν εκ νέου. Η διαδικασία αυτή (πώληση-προσπάθεια βίαιου εξισλαμισμού) επαναλήφθηκε τέσσερις φορές ακόμα, με τον νεαρό Αντώνιο να πέφτει στα χέρια κάθε φορά και σκληρότερου αφέντη. (Συνέχεια...)


2/2/2021, Ένας μη χριστιανός Κορεάτης δημοσιογράφος γράφει για την Ορθόδοξη Εκκλησία


...Ο Μαρξ είχε προβλέψει την καταστροφή της θρησκείας και τον εκμηδενισμό της. Η θρησκεία όμως εξακολουθεί να υπάρχει, να αυξάνει και να μεγαλουργεί. Ο ορθόδοξος ναός του άγιου Νικολάου Σεούλ είναι ο μοναδικός Βυζαντινός ναός στη χωρά μας. Η ιερότητα που εκπέμπει καταυγάζει όλο το κτιριακό συγκρότημα που τον περιβάλλει και μοιάζει να αντιστέκεται στις σύγχρονες πρακτικές του Μαμωνά που κυριαρχούν στη σημερινή κορεατική κοινωνία. Ένας Ρουμάνος θεολόγος έχει πει πως ο ορθόδοξος ναός, εσωτερικά και εξωτερικά, αποτελεί κάτι το άγιο και ιερό. Αυτό ακριβός το αίσθημα νοιώθει κανείς όταν επισκέπτεται τον ναό του Αγ. Νικολάου του Σεούλ.   (Συνέχεια...)


  30/1/2021, Οι τρείς Ιεράρχες... στο προαύλιο,

Την Παιδεία τη βιώνουμε είτε ως παιδεία-παιδαγωγία είτε ως παίδεμα παιδεμό. Στην εποχή μας μάλλον κυριαρχεί η δεύτερη έννοια και ως τέτοια, οδηγεί σε μάχη σε πολλά επίπεδα. Ένα επίπεδο είναι αυτό της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης κι ακόμη περισσότερο ένας χώρος που δεν “τον πιάνει το μάτι” του συνηθισμένου γενικού σχολείου. Είναι ο χώρος του Τεχνικού Σχολείου. Σ' αυτή τη μάχη για παιδεία, ώστε ο παιδεμός να γίνει ευλογία τελικά για τις ψυχές τόσο των μαθητών όσο και των καθηγητών τους, χρειάζονται κι ανοίγονται χαρακώματα. Ένα απ' αυτά τα “προκεχωρημένα” φυλάκια και “χαρακώματα” βρίσκεται στον χώρο της Σιβιτανιδείου Σχολής.  (Συνέχεια...)


          

                    25/1/2021, Ενστάσεις ενάντια στη (χριστιανική) θρησκεία,



...Μια δεύτερη ένσταση ισχυρίζεται ότι η θρησκεία είναι περιττή, αν όχι άχρηστη. Η ένσταση αυτή συνδέεται με τη διαδικασία της εκκοσμίκευσης. Τον 17ο αιώνα, με την ανάπτυξη της επιστήμης, εκκοσμικεύτηκε η γνώση. Τον 18ο αιώνα, με την Γαλλική και την Αμερικανική Επανάσταση, που διαχώρισαν την Εκκλησία από το Κράτος, είτε με τρόπο εχθρικό (Γαλλία), είτε με τρόπο φιλικό (Αμερική), εκκοσμικευτηκε η πολιτική. Τον 19ο αιώνα εκκοσμικεύτηκε ο πολιτισμός. Τέλος, τον 20ο αιώνα, ιδίως από το 1960 και μετέπειτα, εκκοσμικεύτηκε η ηθική. Επομένως, ο σύγχρονος άνθρωπος μπορεί να μορφωθεί, να διασκεδάσει, να πολιτευτεί και να ζήσει χωρίς δεύτερη αναφορά στην θρησκεία. (Συνέχεια...)  


19/1/2021, Ο όσιος Ευθύμιος ο Μέγας,



. Ήλθανε, μια φορά, να φάνε 400 άτομα, να πάρουνε την ευχή του, και δεν είχανε να φάνε, κι εκείνος είχε ένα κομματάκι ψωμί για τον εαυτό του. Και λέει: «Χριστέ μου, Σύ πού ευλόγησες τους πέντε άρτους εν τη ερήμω, ευλόγησον και το ξερό αυτό κομματάκι, να φάνε ψωμί τα παιδιά Σου.» Κι αμέσως, καθώς το μοίραζε το κομματάκι εκείνο στα χέρια του, πολλαπλασιαζότανε και φάγανε όλοι και περίσσεψε. Ανανέωσε το θαύμα του χορτασμού των πεντακισχιλίων ο Μέγας και Άγιος Ευθύμιος. Και έκαμε δε πάρα πολλά, όπως είπαμε, θαύματα κι έφερε πάρα πολλούς αιρετικούς στην ορθοδοξία. (Συνέχεια...)  



14/1/2021, Ο Άγιος Σάββας Αρχιεπίσκοπος Σερβίας,

Το έργο του αγίου Σάββα ως αρχιεπίσκοπου Σερβίας είναι ιδιαίτερα μεγάλο. Χειροτόνησε τους καλύτερους μαθητές του πρεσβύτερους και επισκόπους. Ποίμαινε με βάση τους Ιερούς Κανόνες της Εκκλησίας. Έμενε για πολύ στις μονές, ιδιαίτερα στη Στουντένιτσα, τελώντας αγρυπνίες, κηρύττοντας στον λαό πίστη στα ορθόδοξα δόγματα, κάνοντας εγκαίνια και καλλωπίζοντας ναούς. Θαυμαστό είναι το γεγονός, ότι όποτε λειτουργούσε στη Στουντένιτσα μυρόβλυζε ο τάφος του οσίου Συμεών. Το κήρυγμά του ήταν αντιαιρετικό, μετανοίας, ορθής τιμής των εικόνων, του σταυρού και των τιμίων λειψάνων, πίστης στην παράδοση της Εκκλησίας. (Συνέχεια...)