«Σε κάποιο Μεξικάνικο χωριό ψαράδων, ένας αμερικανός επιχειρηματίας έκανε τις διακοπές του. Βλέπει εκεί ένα ντόπιο ψαρά να αρκείται σε μια μάλλον μικρή ψαριά. Τον ερωτά λοιπόν:
—Γιατί δεν κάθεσαι περισσότερο χρόνο στην θάλασσα, για να πιάσεις περισσότερα ψάρια;
—Προτιμώ να ξοδεύω τον χρόνο μου αλλιώς: να παίζω με τα παιδιά μου, να συζητώ με την γυναίκα μου και να διασκεδάζω με τους φίλους μου. (Συνέχεια...)
 
 
 

...Ἤμουν ἕνα χαρούμενο παιδί κι οἱ γονεῖς μου μοῦ ἔδιναν ὅ,τι εἶχα ἀνάγκη. Ἡ ζωή μου ἦταν εὐχάριστη καί δέν ὑποπτευόμουν τή δοκιμασία τοῦ Θεοῦ πού θά διαδεχόταν τίς εὐτυχισμένες μέρες. Ἡ δοκιμασία τῆς οἰκογένειάς μου ξεκίνησε ὅταν ἡ μητέρα μου ἀσθένησε καί χρειάστηκε νά μεταφερθεῖ στήν ἐπαρχία γιά περαιτέρω θεραπεία. Ἀνησύχησα, λυπήθηκα, ράγισε ἡ καρδιά μου καί ἡ εὐτυχία μου χάθηκε. Ἦταν ὑπέροχη γυναίκα. Δέν ἦταν μόνο μητέρα μου, ἀλλά κυριολεκτικά τό στήριγμά μου.Στήν ἀρχή ὁ πατέρας μου ἦταν κοντά στή μητέρα μου, ὅταν αὐτή μεταφέρθηκε στήν ἐξοχή. Στή συνέχεια ὅμως ἀποφάσισε νά παντρευτεῖ μιά ἄλλη γυναίκα, πού τήν ἔλεγαν Φράνσες. (Συνέχεια...)

  


 17/4/2021, Τα δάκρυα της μετανοίας,


Ή  μετάνοια  είναι  τό  βάπτισμα  τών  δακρύων.  Με  τήν  μετάνοια  ό  άνθρωπος ξαναβαπτίζεται, αναγεννιέται. Ό Απόστολος Πέτρος με τήν άρνηση του πρόδωσε κατά κάποιον τρόπο τόν Χριστό, άλλά, επειδή ­έκλαυσε πικρως, έλαβε τήν άφεση γιά τήν πτώση του.  Δηλαδή  ή  ειλικρινής  μετάνοια  πού  είχε,   τόν  ξέπλυνε,   τόν  καθάρισε  πάλι.  Βλέπεις,   ό Θεός  πρώτα  έκανε  τήν  γη,   τήν  θάλασσα,   όλη  τήν  δημιουργία,   και  ύστερα  πήρε  χώμα  και έπλασε  τόν  άνθρωπο. (Συνέχεια...)

  

 15/4/2021, Αγαπητό μου παιδί


Να είσαι πράος, αφού " οι πράοι  είναι εκείνοι που θα κληρονομήσουν
την γη". Κράτα τον θυμό σου μέχρι να ξεθυμάνει και δείχνε έλεος∙ μην έχεις μέσα σου κακία, αλλά ησυχία και αγαθή προαίρεση... Μην τρέφεις μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου και μην παίρνεις απερίσκεπτα θάρρη.
. Στην ζωή σου μην προσκολλάσαι στους έχοντες αξιώματα, αλλά να συναναστρέφεσαι  ανθρώπους δίκαιους και ταπεινόφρονες. (Συνέχεια...)   



   11/4/2021, Η μεταστροφή του Ντοστογιέφσκι,



Νά ’σαι εἴκοσι δύο χρονῶν καί νά ’σαι θανατοποινίτης! Νά περιμένεις νά σέ κρεμάσουν! Ἡ ζωή μπροστά γεμάτη ὀμορφιά καί νειάτα καί ’σένα νά θέλουν νά σέ σκοτώσουν;
Καί γιατί τέλος πάντων; Γιατί θέλησες νά ὑπάρχει ἰσότητα καί σωστό στήν κοινωνία! Νά μήν ὑπάρχουν ἀφεντάδες καί…δοῦλοι. Νά ’μαστε ὅλοι ἴσοι. Καί νά ’ναι ὅλα ἴσια. Ὄχι στραβά κι ἀνάποδα. (Συνέχεια..)






                                    8/4/2021, Παροιμίες (Τρίτη Δ' Νηστειών)



Όποιος καλλιεργεί τη γη του, χορταίνει το ψωμί,
ενώ όσοι ασχολούνται με έργα ανώφελα, είναι άμυαλοι.

Όποιος ευχαριστιέται να συχνάζει στα καπηλειά,
στο σπίτι του θ’ αφήσει ανυποληψία.

Οι επιθυμίες των ασεβών είναι κακές,
 μα οι ρίζες των ευσεβών είναι ακλόνητες.



 3/4/2021, Δεν θέλω να γίνει το θέλημα μου, αλλά το δικό Σου (Κύριε),


Νά, τό σημερινό Εὐαγγέλιο μᾶς ἀ ποκαλύπτει τόν τρόπο, γιά νά πραγματοποιήσουμε στήν ζωή μας τό καλό πού ἐπιθυμοῦμε. Αὐτός εἶναι ἡ ἀπάρνησι τοῦ ἑαυτοῦ σου, τῆς ἁμαρτίας σου, αὐτῆς τῆς ἁμαρτωλῆς ψυχῆς πού δημιουργήθηκε, χτίστηκε, μορφώθηκε μέσα σου. Μέ τήν νηστεία στήν πραγματικότητα ἀπωθοῦμε τήν ἁμαρτωλότητα πού εἶναι μέσα μας. Ἀντικαθιστοῦμε σταδιακά τόν ἑαυτό μας μέ τόν Χριστό, μέχρις ὅτου φθάσουμε στήν τελειότητα πού ἔφθασε ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ὁ ὁποῖος λέγει: «Ζῶ δέ οὐκέτι ἐγῶ, ζῆ δέ ἐν ἐμοί Χριστός» (Γαλ. β΄ 20). Νά τί σημαίνει «ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν» (Συνέχεια..)


 1/4/2021, Το πρώτο μου μάθημα για την αρχοντιά,

Ἕνα πρωινό ἦρθε ἕνας λεβεντόγερος μέ κάτασπρη φουστανέλλα. Οἱ φουστανελλάδες ἀκόμη τότε δέν ἦταν σπάνιο φαινόμενο. Εἶδα τούς βοηθούς δικηγόρους νά σηκώνονται καί νά τοῦ κάνουν μιὰν ἰδιαίτερα θερμή ὑποδοχή. Ὁ πρῶτος βοηθός πού φαίνεται νά τόν γνώριζε καλά, ἔπιασε κουβέντα μαζί του. Καί μιὰ στιγμή τόν ρωτάει: «Καί τώρα, μπάρμπα Μῆτρο, πόσων χρόνων εἶσαι;» Καί ὁ μπάρμπα Μῆτρος, μέ τ' ὄνομα Δημήτριος Μαλαμούλης πού εἶχε ἐν τῷ μεταξύ στρογγυλοκαθίσει, τοῦ ἀπαντάει μονολεκτικά... «Δύο». Δηλαδή ἑκατόν δύο. Ἀπό τά ἑκατό εἶχε ἀρχίσει νέα ἀρίθμηση.  Βγῆκε ἐν τῷ μεταξύ ὁ πατέρας μου. Τόν ὁδήγησε στό μέσα γραφεῖο τά εἴπανε μέ αὐτόν καί τό γιό του, ἕνα λεβέντη ἑβδομηνταπεντάρη, καί ὅταν βγῆκαν στό δωμάτιο πού βρισκόμουν καί ἐγώ, πρῶτα μέ σύστησε καί ὕστερα μοῦ ἀνήγγειλε ὅτι θά πᾶμε τήν Κυριακή νά ἐπισκεφθοῦμε τόν Μαλαμούλη στό χειμαδιό του, κάπου στόν Ὠρωπό. (Συνέχεια...)


 27/3/2021, Γέροντα δεν μπορώ να συγχωρήσω εύκολα τους άλλους,


Μία μέρα ἦρθε στὸ Καλύβι ἕνα παιδὶ ποὺ ἤξερα ὅτι εἶχε παρεξηγηθεῖ μὲ κάποιον καί, ἐνῶ ἐκεῖνος τοῦ ζητοῦσε νὰ τὸν συγχωρέση, αὐτὸς δὲν τὸν συγχωροῦσε. Κάποια στιγμή μοῦ λέει: «Κάνε προσευχή, Γέροντα, νά μὲ συγχωρέση ὁ Θεός». «Θὰ κάνω προσευχή, τοῦ λέω, νὰ μὴ σὲ συγχωρέση ὁ Θεός». Ἀλλὰ ἐκεῖνο πάλι μοῦ εἶπε: «Θέλω, Γέροντα, νὰ μὲ συγχωρέση ὁ Θεός». «Ἂν δὲν συγχωρέσης, εὐλογημένε, ἐσὺ τοὺς ἄλλους, τοῦ εἶπα τότε, πῶς θὰ σὲ συγχωρέση ἐσένα ὁ Θεός;».   (Συνέχεια...)


25/3/2021, 25η Μαρτίου 2021, 


«Ἐκεῖ ὁπού ‘φκιανα τίς θέσεις εἰς τούς Μύλους, ἦρθε ὁ Ντερνύς νά μέ ἰδεῖ».
Μοῦ λέγει: «Τί κάνεις αὐτοῦ; Αὐτές οἱ θέσεις εἶναι ἀδύνατες• τί πόλεμον θά κάμετε μέ τόν Μπραΐμη αὐτοῦ;»
Τοῦ λέγω: «Εἶναι ἀδύνατες οἱ θέσεις κι ἐμεῖς. Ὅμως εἶναι δυνατός ὁ Θεός ὁπού μᾶς προστατεύει ...».
Εἴμαστε ἀδύνατοι, ἀλλά εἶναι δυνατός ὁ Θεός μας, διδάσκει ὁ Μακρυγιάννης. Κι ἐμεῖς ἀδύναμοι νιώθουμε καί εἴμαστε, ἀλλά μέ πίστη στόν Θεό, μέ ἐπίγνωση τῆς ἱστορίας μας καί μέ ἐλπίδα στήν Ζωή πού ἔρχεται ἀπό τό μέλλον θά γίνουμε πιό δυνατοί γιά νά ἀντιμετωπίσουμε τίς δυσκολίες! (Συνέχεια...)