Γιατί αδιαφορείς ταλαίπωρη ψυχή μου; Γιατί επεξεργάζεσαι με τη φαντασία σου ανόητες και μάταιες μέριμνες; Γιατί καταγίνεσαι με τρεχούμενα και παροδικά πράγματα; Σε λίγο καταφθάνει η τελευταία ώρα και πρόκειται να χωρισθούμε από τα γήινα. Μέχρις ότου έχεις καιρό, σύνελθε και φώναξε δυνατά: Αμάρτησα σε Σένα, Σωτήρα μου· μη με αποκόψεις, όπως ακριβώς την άκαρπη συκιά, αλλά ως εύσπλαχνος, Χριστέ, λυπήσου με θερμά, ενώ θα φωνάζω δυνατά από φόβο: Ας μη μείνουμε έξω από το Νυμφώνα του Χριστού. (Συνέχεια...)
...Ἤμουν ἕνα χαρούμενο παιδί κι οἱ γονεῖς μου μοῦ ἔδιναν ὅ,τι εἶχα ἀνάγκη. Ἡ ζωή μου ἦταν εὐχάριστη καί δέν ὑποπτευόμουν τή δοκιμασία τοῦ Θεοῦ πού θά διαδεχόταν τίς εὐτυχισμένες μέρες. Ἡ δοκιμασία τῆς οἰκογένειάς μου ξεκίνησε ὅταν ἡ μητέρα μου ἀσθένησε καί χρειάστηκε νά μεταφερθεῖ στήν ἐπαρχία γιά περαιτέρω θεραπεία. Ἀνησύχησα, λυπήθηκα, ράγισε ἡ καρδιά μου καί ἡ εὐτυχία μου χάθηκε. Ἦταν ὑπέροχη γυναίκα. Δέν ἦταν μόνο μητέρα μου, ἀλλά κυριολεκτικά τό στήριγμά μου.Στήν ἀρχή ὁ πατέρας μου ἦταν κοντά στή μητέρα μου, ὅταν αὐτή μεταφέρθηκε στήν ἐξοχή. Στή συνέχεια ὅμως ἀποφάσισε νά παντρευτεῖ μιά ἄλλη γυναίκα, πού τήν ἔλεγαν Φράνσες. (Συνέχεια...)
17/4/2021, Τα δάκρυα της μετανοίας,
την γη". Κράτα τον θυμό σου μέχρι να ξεθυμάνει και δείχνε έλεος∙ μην έχεις μέσα σου κακία, αλλά ησυχία και αγαθή προαίρεση... Μην τρέφεις μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου και μην παίρνεις απερίσκεπτα θάρρη.. Στην ζωή σου μην προσκολλάσαι στους έχοντες αξιώματα, αλλά να συναναστρέφεσαι ανθρώπους δίκαιους και ταπεινόφρονες. (Συνέχεια...)
11/4/2021, Η μεταστροφή του Ντοστογιέφσκι,
Νά ’σαι εἴκοσι δύο χρονῶν καί νά ’σαι θανατοποινίτης! Νά περιμένεις νά σέ κρεμάσουν! Ἡ ζωή μπροστά γεμάτη ὀμορφιά καί νειάτα καί ’σένα νά θέλουν νά σέ σκοτώσουν;
Καί γιατί τέλος πάντων; Γιατί θέλησες νά ὑπάρχει ἰσότητα καί σωστό στήν κοινωνία! Νά μήν ὑπάρχουν ἀφεντάδες καί…δοῦλοι. Νά ’μαστε ὅλοι ἴσοι. Καί νά ’ναι ὅλα ἴσια. Ὄχι στραβά κι ἀνάποδα. (Συνέχεια..)
8/4/2021, Παροιμίες (Τρίτη Δ' Νηστειών)
3/4/2021, Δεν θέλω να γίνει το θέλημα μου, αλλά το δικό Σου (Κύριε),
Νά, τό σημερινό Εὐαγγέλιο μᾶς ἀ ποκαλύπτει τόν τρόπο, γιά νά πραγματοποιήσουμε στήν ζωή μας τό καλό πού ἐπιθυμοῦμε. Αὐτός εἶναι ἡ ἀπάρνησι τοῦ ἑαυτοῦ σου, τῆς ἁμαρτίας σου, αὐτῆς τῆς ἁμαρτωλῆς ψυχῆς πού δημιουργήθηκε, χτίστηκε, μορφώθηκε μέσα σου. Μέ τήν νηστεία στήν πραγματικότητα ἀπωθοῦμε τήν ἁμαρτωλότητα πού εἶναι μέσα μας. Ἀντικαθιστοῦμε σταδιακά τόν ἑαυτό μας μέ τόν Χριστό, μέχρις ὅτου φθάσουμε στήν τελειότητα πού ἔφθασε ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ὁ ὁποῖος λέγει: «Ζῶ δέ οὐκέτι ἐγῶ, ζῆ δέ ἐν ἐμοί Χριστός» (Γαλ. β΄ 20). Νά τί σημαίνει «ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν» (Συνέχεια..)
1/4/2021, Το πρώτο μου μάθημα για την αρχοντιά,
Ἕνα πρωινό ἦρθε ἕνας λεβεντόγερος μέ κάτασπρη φουστανέλλα. Οἱ φουστανελλάδες ἀκόμη τότε δέν ἦταν σπάνιο φαινόμενο. Εἶδα τούς βοηθούς δικηγόρους νά σηκώνονται καί νά τοῦ κάνουν μιὰν ἰδιαίτερα θερμή ὑποδοχή. Ὁ πρῶτος βοηθός πού φαίνεται νά τόν γνώριζε καλά, ἔπιασε κουβέντα μαζί του. Καί μιὰ στιγμή τόν ρωτάει: «Καί τώρα, μπάρμπα Μῆτρο, πόσων χρόνων εἶσαι;» Καί ὁ μπάρμπα Μῆτρος, μέ τ' ὄνομα Δημήτριος Μαλαμούλης πού εἶχε ἐν τῷ μεταξύ στρογγυλοκαθίσει, τοῦ ἀπαντάει μονολεκτικά... «Δύο». Δηλαδή ἑκατόν δύο. Ἀπό τά ἑκατό εἶχε ἀρχίσει νέα ἀρίθμηση. Βγῆκε ἐν τῷ μεταξύ ὁ πατέρας μου. Τόν ὁδήγησε στό μέσα γραφεῖο τά εἴπανε μέ αὐτόν καί τό γιό του, ἕνα λεβέντη ἑβδομηνταπεντάρη, καί ὅταν βγῆκαν στό δωμάτιο πού βρισκόμουν καί ἐγώ, πρῶτα μέ σύστησε καί ὕστερα μοῦ ἀνήγγειλε ὅτι θά πᾶμε τήν Κυριακή νά ἐπισκεφθοῦμε τόν Μαλαμούλη στό χειμαδιό του, κάπου στόν Ὠρωπό. (Συνέχεια...)
27/3/2021, Γέροντα δεν μπορώ να συγχωρήσω εύκολα τους άλλους,