31/8/2021, Η αγάπη είναι πάνω απ' όλα,



Ἡ ἀγάπη πρός τόν Χριστό δέν ἔχει ὅρια, τό ἴδιο καί ἡ ἀγάπη πρός τόν πλησίον. Νά ἐκτείνεται παντοῦ, στά πέρατα τῆς γῆς. Παντοῦ, σέ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους.
Θά σᾶς τό πῶ μ’ ἕνα παράδειγμα. Ἦταν ἕνας ἀσκητής κι εἶχε δύο ὑποτακτικούς. Προσπαθοῦσε πολύ νά τούς ὠφελήσει καί νά τούς κάνει καλούς. Εἶχε, ὅμως, τήν ἀνησυχία ἄν ὄντως προχωροῦν στήν πνευματική ζωή, ἄν προοδεύουν κι ἄν εἶναι ἕτοιμοι γιά τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Περίμενε ἕνα σημάδι γι’ αὐτό ἀπ’ τόν Θεό, ἀλλά δέν ἔπαιρνε καμία ἀπάντηση. Κάποια ἡμέρα θά γινόταν ἀγρυπνία στήν ἐκκλησία μιᾶς ἄλλης σκήτης πού ἀπεῖχε πολλές ὧρες ἀπ’ τή δική τους. Ἔπρεπε νά γίνει πορεία μές στήν ἔρημο. (Συνέχεια...)


 30/8/2021, Η θεολογία της...Γκρίνιας, 



Δεν λέγω πως μόνο οι άγιοι μπορούν να κρίνουν, ούτε πως αντικειμενικά δεν υπάρχουν θέματα προς κρίση και διόρθωση. Μιλώ για μια τυπική τακτική μόνιμης σφοδρής κριτικής των πάντων απ' ορισμένους, που ξαφνικά ανακάλυψαν την ορθότητα, ωσάν η Εκκλησία επί αιώνες να ήταν σε νάρκη, κι εκείνοι να υπήρξαν οι θεόσταλτοι διορθωτές των κακώς κειμένων της Εκκλησίας, όψιμοι σωτήρες της, θεολόγοι της γκρίνιας, σχολαστικοί, ορθολογιστές, ανελεήμονες, ακριβοδίκαιοι και άτεγκτοι. (Συνέχεια...)



 25/8/2021, Η υπερηφάνεια - αιτία της απουσίας χαράς,


 Τὸ σημάδι τῆς ταπείνωσης: χαρά! Ἡ ὑπερηφάνεια ἀποκλείει τὴ χαρά. Ἔπειτα: ἁπλότητα, δηλαδὴ ἀπουσία κάθε στροφῆς πρὸς τὸν ἑαυτό μας. Τελικά, ἐμπιστοσύνη, ὡς ἡ κύρια κατευθυντήρια γραμμὴ τῆς ζωῆς, ποὺ ἐφαρμόζεται στὸ καθετὶ (καθαρότητα καρδιᾶς, ὅταν ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νὰ δεῖ τὸν Θεό). Σημάδια τῆς ὑπερηφάνειας εἶναι: ἡ ἀπουσία χαρᾶς, περιπλοκότητα καὶ φόβος. Ὅλα αὐτὰ μποροῦν νὰ ἐπαληθευθοῦν κάθε μέρα, κάθε ὥρα, παρατηρώντας τὸν ἑαυτό μας καὶ μελετώντας τὴ ζωὴ γύρω μας. (Συνέχεια...)


 23/8/2021, Τιμητικά ψελλίσματα στη Θεοτόκο,



Τὸ πρόσωπο τῆς Παναγίας προσεγγίζεται πιὸ πολὺ μὲ τὴ σιωπή, τὸ σεβασμό, τὸ θαυμασμό, παρὰ μὲ τὴν περιγραφή....Ὅμως, κι ἂν εἶναι ἀδύνατο νὰ περιγράψει κανεὶς τὸ μεγαλεῖο Της, εἶναι ἀνάγκη νὰ ψελλίσουμε κάποια τιμητικὰ λόγια ὡς ἔκφραση τῆς ἀγάπης καὶ σεβασμοῦ πρὸς τὴ Μητέρα τοῦ Θεοῦ καὶ σωτήρα μας. Ἀφοῦ, χωρὶς Ἐκείνη, θὰ βρισκόμασταν ἀκόμη στὸ χάος καὶ στὸ θάνατο, ἀναζητώντας τὴν ἄπιαστη ἐπιθυμία γιὰ λύτρωση. (Συνέχεια...) 



21/8/2021, Οι ζωές των άλλων,

Οι άνθρωποι κατηγορούμε εύκολα. Μας αρέσει να σκαλίζουμε την ζωή των συνανθρώπων μας, λησμονώντας όμως ότι εκείνος που ανακατεύει την ζωή των άλλων έχει δολοφονήσει την δική του. Έχει πάψει ο ίδιος να ζει, και υπάρχει μέσα από τους άλλους. Αυτή είναι και η τραγωδία του. Να κοιτά την ζωή που ο ίδιος δεν τόλμησε ή δε μπόρεσε να ζήσει να του χαμογελά στα πρόσωπα των άλλων. Αυτό τον θανατώνει. Γι αυτό και τις περισσότερες φορές κατηγορεί όλα αυτά που βαθύτερα ποθεί. (Συνέχεια...) 


  19/8/2021, Η μελέτη του Ευαγγελίου,



Ὁ Θεὸς ἀποκάλυψε τὸ θέλημά Του σὲ τοῦτο τὸν τιποτένιο κόκκο σκόνης ποὺ λέγεται ἄνθρωπος! Τὸ βιβλίο, ὅπου εἶναι καταγραμμένο τὰ πανάγιο καὶ σωτήριο θέλημά Του, βρίσκεται στὰ χέρια σου. Μπορεῖς εἴτε νὰ δεχθεῖς εἴτε νὰ ἀπορρίψεις τὸ θέλημα τοῦ Πλάστη καὶ Σωτήρα σου...Τὸ Εὐαγγέλιο διαβάζεται σωστὰ μόνο ἀπὸ τὸν καθαρὸ νοῦ καί, ὅπως εἶπε ὁ Ὅσιος Μάρκος ὁ ἀσκητής, κατανοεῖται ἀνάλογα μὲ τὴν προθυμία καὶ τὴν ἐργασία τῶν ἐντολῶν. Ὡστόσο, ἡ ἀκριβὴς καὶ τέλεια γνώση τοῦ Εὐαγγελίου δὲν μπορεῖ ν’ ἀποκτηθεῖ μὲ τὴ δική μας προσπάθεια· εἶναι χάρισμα τοῦ Χριστοῦ. (Συνέχεια...)


 17/8/2021, Άγιος Νεομάρτυς Δημήτριος εκ Σαμαρίνας (+1808+)  



Ὁ Ἅγιος καταγόταν ἀπό τό χωριό Σαμαρίνα τῆς Πίνδου καί ἦταν μοναχός στό παλαιό μοναστήρι τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς τῆς πατρίδας του. Ἀναλογιζόμενος, ὅμως, μέ πόνο τήν κακή πνευματική κατάσταση τῶν Ἑλλήνων τότε ἀλλά καί τίς διώξεις καί τούς ἐξευτελισμούς πού ὑφίσταντο, βγῆκε ἀπό τό μοναστήρι του καί διέτρεχε τά χωριά κηρύττοντας τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, νουθετώντας καί παρηγορώντας τούς Χριστιανούς. Ἐκείνη τήν ἐποχή τά πράγματα ἦταν ἰδιαίτερα ὀξυμμένα, ἐξαιτίας τοῦ κινήματος τοῦ παπα-Βλαχάβα. (Συνέχεια...)



 14/8/2021, Αυγή μυστικής ημέρας,



Τά λόγια μιᾶς βαθύτατης καί πολύ ὄμορφης προσευχῆς ποὺ ἀπευθύνεται στήν Παναγία ἔρχονται τώρα στό νοῦ μας, «Χαῖρε αὐγή μυστικῆς ἡμέρας!» (Ἀκάθιστος Ὕμνος). Τό φῶς ποὺ ξεχύνεται ἀπό τήν Κοίμηση προέρχεται ἀκριβῶς ἀπ’ αὐτή τήν ἄδυτη, μυστική Ἡμέρα. Παρατηρώντας αὐτόν τό θάνατο, καί στεκόμενοι δίπλα σ’ αὐτό τό νεκροκρέβατο, καταλαβαίνουμε ὅτι ὁ θάνατος δέν ἰσχύει πλέον, ὅτι ἡ διαδικασία τοῦ θανάτου ἑνός ἀνθρώπου ἔχει γίνει τώρα μιὰ πράξη ζωῆς, μιὰ εἴσοδος σέ μιὰ εὐρύτερη ζωή, ὅπου βασιλεύει ἡ ζωή. (Συνέχεια...)
 



    12/8/2021, Ο πόνος της Παναγίας,

Ὅταν ἡ ψυχὴ κατέχεται ἀπὸ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, τότε, ὤ, πῶς εἶναι ὅλα εὐχάριστα, ἀγαπημένα καὶ χαρμόσυνα! Ἡ ἀγάπη, ὅμως, αὐτὴ συνεπάγεται θλίψη· καὶ ὅσο βαθύτερη εἶναι ἡ ἀγάπη, τόσο μεγαλύτερη εἶναι καὶ ἡ θλίψη. Ἡ Θεοτόκος δὲν ἁμάρτησε ποτέ, οὔτε κἄν μὲ τὸ λογισμό, καὶ δὲν ἔχασε ποτὲ τὴ χάρη, ἀλλὰ καὶ Αὐτὴ εἶχε μεγάλες θλίψεις. Ὅταν στεκόταν δίπλα στὸ Σταυρό, τότε ἦταν ἡ θλίψη Της ἀπέραντη σὰν τὸν ὠκεανό, καὶ οἱ πόνοι τῆς ψυχῆς Της ἦταν ἀσύγκριτα μεγαλύτεροι ἀπὸ τὸν πόνο τοῦ Ἀδὰμ μετὰ τὴν ἔξωση ἀπὸ τὸν Παράδεισο, γιατί καὶ ἡ ἀγάπη Της ἦταν ἀσύγκριτα μεγαλύτερη ἀπὸ τὴν ἀγάπη τοῦ Ἀδὰμ στὸν Παράδεισο. (Συνέχεια...)