21/5/2022, Οι άνθρωποι ποτέ δεν θα σταματήσουν να ψάχνουν, να αναζητούν, να διψούν...



Η συζήτηση που άρχισε δίπλα από το πηγάδι εκείνο το ζεστό μεσημέρι ακόμη συνεχίζεται, επειδή οι άνθρωποι ποτέ δε θα σταματήσουν να ψάχνουν, να αναζητούν, να διψούν και να ανακαλύπτουν ξανά και ξανά πως αυτή η δίψα, αυτή η αναζήτηση, αυτή η πνευματική πείνα δεν μπορεί να ικανοποιηθεί με τίποτε άλλο παρά μόνο με το Θεό, που είναι Πνεύμα και Αλήθεια, Αγάπη και Ελευθερία, αιώνια Ζωή και πληρότητα των πάντων.(Συνέχεια...)


 17/5/2022, Το νόημα της ζωής,


Μερικοὶ γέρασαν χωρὶς νὰ ζήσουν ὄντας γέροι καὶ νέοι γέρασαν προτοῦ νὰ μεγαλώσουν. Φοβοῦνται τὸν θάνατο, παρότι δὲ γνωρίζουν νὰ ζήσουν. Χάνουν τὴ ζωὴ μέσα ἀπὸ τὰ χέρια τους, δίχως νὰ τὴ ζήσουν.
Δὲν ξέρουν, οὔτε τί εἶναι ζωή οὔτε τί εἶναι θάνατος οὔτε ποιὸ εἶναι τὸ οὐσιαστικὸ νόημα τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου. (Συνέχεια...)  


13/5/2022, Καραολή & Δημητρίου γωνία (+10/5/1956+),



Όπως και να έχουν όμως τα πράγματα, προσωπικά θα επιμείνω: “ΚΑΡΑΟΛΗ και ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ”, γωνία! Ναι, εκεί στην πραγματική -για μένα-, έστω φανταστική συμβολή των οδών. “ΚΑΡΑΟΛΗ και ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ”! Εις κεφαλήν γωνίας: “ΚΑΡΑΟΛΗ και ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ”…
Πάντως, ένα είναι το σίγουρο, τους δύο νεαρούς ήρωες μας, του ελληνισμού και της οικουμένης, τους έχει ταυτίσει διά παντός η ιστορία στο ηρώον του μεγαλειώδους αγώνα για τη δικαίωση του ελληνισμού της Κύπρου αλλά και ολοκλήρου του ελληνισμού! (Συνέχεια...)




Ούτω εφρόνει η Χριστίνα. Αλλά τι να είπη; Αυτής δεν της έπεφτε λόγος. Αυτή ήτον η Χριστίνα η δασκάλα, όπως την έλεγαν έναν καιρόν. Παιδία δεν είχε διά να φοβήται τας επιπλήξεις του επιτρόπου. Τα παιδία της τα είχε θάψει, χωρίς να τα έχη γεννήσει. Και ο ανήρ τον οποίον είχε δεν ήτο σύζυγός της.
Ήσαν ανδρόγυνον χωρίς στεφάνι.(Συνέχεια...)   



10/5/2022, Δεν είμαι άξιος... μήτε τα ποδάρια σας να φιλήσω,



Ὅταν κατεβαίνη στὸ κήρυγμα ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός (1714-1779), βρίσκει τὰ πάντα ἀνυπόφορα μπλεγμένα καὶ ἀπολύτως ἁπλᾶ, γιατὶ ξέρει τὶ θέλει νὰ κάνη, σὲ ποιοὺς ἀπευθύνεται καὶ πῶς τὸ πετυχαίνει. Δὲν μιλᾶ ὡς μελλοθάνατος, ἔστω τολμηρός. Μιλᾶ ὡς νεκρὸς καὶ ἀείζωος. Δὲν διατυπώνει σκέψεις ἀλλὰ δίδει ζωή. (Συνέχεια...)









Ένας πολυάσχολος άνθρωπος του καιρού μας αποφάσισε κάποτε να επισκεφθεί έναν άγιο ερημίτη. Ήθελε να ηρεμήσει λίγο από το άγχος που τον βασάνιζε. Και να ζητήσει τις συμβουλές του γέροντα. Τον συνάντησε σε μια φτωχική καλύβα.
-          Ευλογείτε, είπε χαιρετώντας τον ερημίτη. Ξέρετε, έκαναν πολύ δρόμο, για να έλθω εδώ … (Συνέχεια...)

 




 4/5/2022, Εγώ έχω παλάτι στον Ουρανό; Από πού; 



Τότε του λέει ο βασιλιάς "Μπορείς, λοιπόν, να μου κατασκευάσεις ένα ανάκτορο στον τόπο, που αγαπώ;" Ο Θωμάς υποσχέθηκε, ότι μπορεί.
Τον οδήγησε ο βασιλιάς σ' ένα πραγματικά ωραίο τόπο με βρύσες και δέντρα, και του είπε
– Σχεδίασε μου σε πάπυρο το σχήμα της οικοδομής για να δω αν μου αρέσει, διότι θα απουσιάσω τρία χρόνια σ' άλλη χώρα για κάποια υπηρεσία. Θέλω, όταν θα επιστρέψω να είναι έτοιμο το ανάκτορο". (Συνέχεια...)


 


24/4/2022, Η Ανάσταση δεν είναι ιδεολογία, είναι σχέση!



Η Ανάσταση είναι μυστήριο και υποστασιάζεται σε ένα πρόσωπο: «Εγώ ειμί η ανάστασις και η ζωή» μας λέει ο Χριστός και μας καλεί σ’ έναν αγώνα πίστεως που γεννά την αθανασία: «ο πιστεύων εις εμέ καν αποθάνη, ζήσεται». Η Ανάσταση δεν είναι ιδεολογία, είναι σχέση. Δεν την υφίστασαι, την επιλέγεις και τη ζεις μέσα από την απόλυτη εμπιστοσύνη και την αγάπη. (Συνέχεια...) 




 23/4/2022, Τί ευτυχία η Ανάσταση!



- Τίποτε δέν κατάλαβες, βρέ Γιωργάκη! Ἐσύ τό εἶπες σάν βιαστικός ψάλτης… Ἄκου τί φοβερά πράγματα λέει αὐτό τό τροπάριο: Ὁ Χριστός μέ τήν Ἀνάστασή Του δέν μᾶς πέρασε ἀπέναντι ἀπό ἕνα ποτάμι, ἀπό ἕνα ρῆγμα γῆς, ἀπό μιά διώρυγα, ἀπό μιά λίμνη ἤ ἀπό τήν Ἐρυθρά θάλασσα. Μᾶς πέρασε ἀπέναντι ἀπό ἕνα χάος, ἀπό μία ἄβυσσο, πού ἦταν ἀδύνατο νά τήν περάσει ὁ ἄνθρωπος μόνος. Αἰῶνες περίμενε ὁ κόσμος αὐτό τό Πάσχα, αὐτό τό πέρασμα. (Συνέχεια...)


 Προηγούμενα Κείμενα