4/4/2023, Το κορίτσι με τη σημαία



Στη φυλακή επισκεπτήριο είχαμε μια φορά το μήνα και με την παρουσία φρουρών. Λιγοστά πράγματα μπορούσαμε να ζητήσουμε. Είπα λοιπόν στη μάνα μου να μου φέρει φανέλες, άσπρες και γαλάζιες, χωρίς να δώσω εξηγήσεις. Αυτά τα χρώματα μ’ αρέσουν, της έλεγα. Κι εκείνη μου έφερνε. Να πώς το είχα σκεφτεί: Οι Άγγλοι έκαιγαν τις σημαίες μας, τις ποδοπατούσαν. Κι εγώ ήθελα να φτιάξω μια σημαία ελληνική κάτω από τη μύτη τους και να βγω απ’ τη φυλακή με τη σημαία στα χέρια, κρατώντας την ψηλά! Έτσι το είδα με το νεανικό μου το μυαλό. (Συνέχεια...)




Πόσο εὔκολα μπαίνουμε ἐμεῖς στὸ ναὸ, ξεχνώντας τόσο εὔκολα ὅτι ἡ ἐκκλησία εἶναι ἕνα μικρὸ κομμάτι τοῦ κόσμου ὁ ὁποῖος ἔχει ἐπιλέξει νὰ ζεῖ ἀποκομμένος ἀπὸ τὸν Θεό, ποὺ ἔχει ἀπορρίψει τὸν Θεό, ἔχει χάσει τὸ ἐνδιαφέρον του γι’ Αὐτόν• κι ὅτι οἱ λίγοι πιστοὶ δημιουργήθηκαν ἀπὸ τὸν Θεὸ σὰν καταφύγιο – ναί, ἡ ἐκκλησία εἶναι ἡ πληρότητα τοῦ Παραδείσου, καὶ τὴν ἴδια στιγμὴ ἕνα τραγικὸ καταφύγιο, τὸ μόνο μέρος ποὺ ἔχει δικαίωμα νὰ βρίσκεται ὁ Θεὸς ἐπειδὴ εἶναι καταζητούμενος. Κι ὅταν ἐρχόμαστε ἐδῶ, μπαίνουμε στὸ βασίλειο τοῦ Θεοῦ. (Συνέχεια...)



 28/3/2023, Η Ελληνική φυσή και οι γυάλινοι άνθρωποι, 



Ὕστερα ἀπὸ πολλὴ ἀπαντοχή, ἦρθε τέλος πάντων ἡ ἄνοιξη. Ἄρχισε ἡ γλυκύτητα τοῦ καλοκαιριοῦ. Ἥλιος! Χαρὰ Θεοῦ! Ὅλα εἶναι χαρούμενα, ὁ οὐρανός, ἡ στεριά, ἡ θάλασσα, τὰ βουνά, τὰ δέντρα, τὰ ζῶα, τὰ πουλιά, οἱ ἄνθρωποι. Ἀκόμα κι οἱ ἄψυχες καὶ ψυχρὲς πέτρες σὰν νὰ μιλοῦνε, σὰν νὰ τραγουδοῦνε ἀπὸ χαρά. Τώρα δὲν ὑπάρχει κανένα ἄψυχο. Εὐχαριστοῦνε τὸν ζωοδότη πού τοὺς δίνει τὴ ζωή, γιὰ νὰ χαίρουνται. Εὐχαριστοῦμε κ  ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι τὸν Χριστὸ πού ἀναστήθηκε, γιὰ τὸ μεγάλο δῶρο τῆς ζωῆς πού μᾶς χάρισε καὶ γιὰ τὴ φλέβα τῆς χαρᾶς πού ἀναβρύζει μέσα στὴν καρδιά μας, κι εὐφραινόμαστε ἀπὸ τὴν θαυμαστὴ πλάση του, μαζὶ μ  ὅλα τὰ πλάσματά του. (Συνέχεια...) 



 21/3/2023, Εσύ ξεσκονίζεις τους άλλους ή τον εαυτό σου;


Κι ἐγώ, ὅταν ἤμουν νέος, εἶχα τὴν κατάκριση ψωμοτύρι. Επειδή ζοῦσα λίγο προσεκτικὰ καὶ εἶχα μια ψευτοευλάβεια, ὅ,τι μου φαινόταν στραβό, τὸ ἔκρινα. Γιατί, ὅταν στὸν κόσμο ζεῖ κανεὶς λίγο πνευματικά, μπορεῖ νὰ βλέπει πολλὰ κουσούρια στοὺς ἄλλους καὶ νὰ μὴ βλέπει ἀρετές. Ἐκείνους ποὺ καλλιεργοῦν τὴν ἀρετὴ μπορεῖ νὰ μὴ τοὺς βλέπει, γιατί ζοῦν στὴν ἀφάνεια, ἀλλὰ βλέπει τοὺς ἄλλους ποὺ κάνουν ἀταξίες καὶ νὰ τοὺς κατακρίνει. «Αὐτός, λέει, κάνει ἔτσι, ἐκεῖνος περπατάει ἔτσι, ὁ ἄλλος κοιτάζει ἔτσι…».
(Συνέχεια...)
 


 17/3/2023, Η πιό όμορφη μέρα της ζωής μου,





 Ναι το ξέρω – καθένας μας
έτσι αθώος γεννήθηκε?μα… καθένας πλανήθηκεστα πυκνά τα σκοτάδιακι’ όταν -φευ- το θυμήθηκεη καρδιά του ήταν άδεια?κι’ ίσως νάταν αργά.(Συνέχεια...)




   15/3/2023, Η κούραση είναι προσωρινή η ευλογία αιώνια...



Αυτή είναι μια τεράστια αλήθεια. Όσο μεγάλη κι εάν μια δοκιμασία θα έρθει το τέλος της. Όσο κι εάν βρέξει ή συννεφιάσει ο ήλιος και πάλι θα βγει. Βεβαίως όταν είσαι μέσα στην καταιγίδα αυτό δεν το πολυσκέφτεσαι. Αλλά είναι η αλήθεια. «Θα περάσει κι αυτό….».   
Οπότε το μυστικό θα λέγαμε είναι να κρατήσουμε την πίστη μας μέσα στην μπόρα. Μετα από αυτή, θα αντιληφθούμε ότι ο Θεός όσο εμείς παλεύαμε με ανέμους και θύελλες Εκείνος εργαζόταν για το μετά της ζωής μας. Θα μου πεις βέβαια, και γιατί με άφησε να μπω στην καταιγίδα. (Συνέχεια...)



 9/3/2023, Πόσο πωλείται τα αυγά;




Μία κυρία τον ρώτησε: «Πόσο πωλείτε τα αυγά;»
Ο φτωχός πωλητής απάντησε, «$ .25 ένα αυγό, κυρία».
Του είπε: «Θα πάρω 6 αυγά για $ 1,25 ή θα φύγω».
Ο φτωχός πωλητής απάντησε: «Ελάτε να τα πάρετε με την τιμή που θέλετε. Ίσως αυτό να είναι μια καλή αρχή γιατί δεν έχω πουλήσει ούτε ένα αυγό σήμερα ». (Συνέχεια...)






Ένα ταξίδι σε μία από τις πιο όμορφες πόλεις της Αγγλίας, το Νότινχαμ, μάς έδωσε την ευκαιρία να βγάλουμε μερικά συμπεράσματα για την πορεία του κόσμου μας, του δυτικού κόσμου, στον οποίο ανήκουμε, με τις ελληνορθόδοξες ιδιαιτερότητές μας, οι οποίες, αν το νιώσουμε, λειτουργούν ως ένα αντίδοτο στην αφομοίωσή μας από έναν πολιτισμό που διαγράφει ολοένα και περισσότερο την ελπίδα για αιωνιότητα και ανάσταση. Επισκεφθήκαμε ένα υπέροχο πραγματικά βιβλιοπωλείο, το Waterstones, στο κέντρο της ιστορικής πόλης.  (Συνέχεια...)


 4/3/2023, Προϋποθέσεις Ορθοδοξίας,




Τὸ σημερινὸ Εὐαγγέλιο σίγουρα δὲν ἔχει τίποτε νὰ πεῖ σὲ ὅσους ἀσπάζονται τὰ σύγχρονα «εὐαγγέλια» αὐτoσωτηρίας, ποὺ ὅλα τους πηγάζουν ἀπὸ τὸ δαιμονικὸ «εὐαγγέλιο τοῦ ὄφεως»: «Μπορεῖτε νὰ γίνετε θεοὶ χωρὶς τὸν Θεό». Ἀκόμη πιὸ ἀδιάφορα θὰ ἀκούσει τὸ σημερινὸ Εὐαγγέλιο καὶ ὅποιος συμμερίζεται τὰ λόγια τοῦ σύγχρονου τραγουδιοῦ: «Ἄσε με νὰ κάνω λάθος· δὲν γουστάρω νὰ σωθῶ».  (Συνέχεια...)


2/3/2023, Γιέ μου, τη διδαχή του Κυρίου μην την περιφρονείς,




Κι ώστε το πόδι σου αν μη σκοντάψει.
Μη θεωρείς τον εαυτό του συνετό,
Αλλά τον Θεό να σέβεσαι
Κι από κάθε κακό μακριά να φεύγεις·
Τότε το σώμα σου θα βρει γιατρειά
Και θεραπεία τα κόκκαλα σου.
Τον Κύριο να τιμάς 


  28/2/2023, Ο άγιος Νικόλαος Πλάνας,


Γνωρίζω ἕνα ἱερέα εἰς τὰς Ἀθήνας. Εἶναι ὁ ταπεινότερος τῶν ἱερέων καὶ ὁ ἁπλοϊκότερος τῶν ἀνθρώπων. Διὰ πᾶσαν ἱεροπραξίαν ἂν τοῦ δώσῃς μίαν δραχμὴν ἢ πενήντα λεπτὰ ἢ μίαν δεκάραν, τὰ παίρνει. Ἂν δὲν τοῦ δώσῃς τίποτε, δὲν ζητεῖ. Διὰ τρεῖς δραχμὰς ἐκτελεῖ ὁλόκληρον παννύχιον ἀκολουθίαν. Ἀπόδειπνον, Ἑσπερινόν, Ὄρθρον, Ὧρας, Λειτουργίαν. Τὸ ὅλον διαρκεῖ ἐννέα ὥρας. Ἂν τοῦ δώσῃς μόνον δύο δραχμάς, δὲν παραπονεῖται.
Κάθε ψυχοχάρτι, φέρον τὰ μνημονευτέα ὀνόματα τῶν τεθνεώτων, ἀφοῦ ἅπαξ τοῦ δώσῃς, τὸ κρατεῖ διὰ πάντοτε. Ἐπὶ δύο, τρία, τέσσαρα, πέντε ἔτη ἐξακολουθεῖ νὰ μνημονεύῃ τὰ ὀνόματα, δι᾿ εἴκοσι λεπτὰ τὰ ὁποῖα τοῦ ἔδωκες εἰσάπαξ. Εἰς κάθε προσκομιδὴν μνημονεύει δύο ἢ τρεῖς χιλιάδας ὀνόματα. (Συνέχεια...)


   



 Προηγούμενα Κείμενα