Η ένθεη υπομονή μας βαίνει στο τέλος της. Η πορεία στην «όλβιο Φάτνη» είναι μικρή. 20 Δεκεμβρίου. Επίσημα πλέον προεόρτια και ανοίγεται απέραντος υμνογραφικός ωκεανός. Λειμώνας πανεύοσμος και ατελεύτητος. Η ανθολογία ελαχίστων ανθέων είναι δυσεπίτευκτη. Τί απ' όλα να διαλέξουμε; Τα στιχηρά, Καθίσματα, Ιδιόμελα, Κανόνες ή τα ψαλλόμενα «Εν τοις Απόδειπνο ις Τριώδια »του Άγ. Συμε­ών του Μεταφραστού κατ' απομίμηση των παρομοίων τής Μ. Εβδομάδας; Πάντως «Προεορτάσωμεν λαοί Χριστού τα Γενέθλια και επάραντες τον νουν επί την Βηθλεέμ αναχθώμεν τη διάνοια...» (Συνέχεια...)



  15/12/2023, Κάποια Χριστούγεννα στο Δουβλίνο,


Προσπάθησα να μείνω ξύπνιος μελετώντας αυτά που ήταν γραμμένα στη σελίδα. Και τότε ξαφνικά για πρώτη φορά έγινε η αποκάλυψη. Μου είχε συμβεί και στο παρελθόν, αλλά τώρα φαινόταν καθαρά: Η χριστουγεννιάτικη ιστορία. Η ιδέα πως ο Θεός, αν υφίσταται μια δύναμη Αγάπης και Λογικής στο σύμπαν, θα αναζητούσε έναν τρόπο να εξηγήσει την ουσία της είναι από μόνο του εκπληκτικό. Πώς θα αναζητούσε έναν τρόπο να ερμηνεύσει και να περιγράψει την ουσία της με το να γίνει ένα παιδί που γεννιέται μέσα στην απόλυτη φτώχεια, μέσα στα κόπρανα και τα άχυρα… ένα παιδί…(Συνέχεια...)


11/12/2023, Νύφη & πεθερά, 


 Σήμερα το πρωί, μου ήρθε μια γυναίκα με το γιό της. Είχε ξαναέρθει στο παρελθόν, και παραπονιόταν συνεχώς για τη νύφη της. Της είπα: «Η νύφη σου είναι νέα. Δεν καταλαβαίνει ακόμα ότι πρέπει να αγαπά την πεθερά της σαν δική της μάνα. Εσύ όμως είσαι μεγαλύτερη και πρέπει να τα σκέφτεσαι όλα αυτά». (Συνέχεια...)
 


   6/12/2023, Των θαλασσών ο Άγιος, 



Ὁ ναύτης καὶ ὅταν εὐδαίμων ἐπιστρέψη εἰς τὴν νῆσον του, φέρει τὸ τάξιμόν του εἰς τὸν Ἅγιον, εὐχηθείς, ὅταν ἦτο εἰς τὸ πέλαγος, νὰ τύχη κατὰ τὴν ἑορτὴν εἰς τὴν πατρίδα του, ν’ ἀγρυπνήση ὅλην τὴν νύκτα.  Καὶ ὅταν πάλιν ναυαγὸς εἰς μίαν σανίδα σωθῆ ἢ εἰς ξηρὸν βράχον ἀπὸ τὰ δόντια τοῦ θανάτου γλυτώση, πρῶτα- πρῶτα θὰ φέρη τὸ τάξιμό του εἰς τὸν Ἅγιον, λαμπάδα μεγάλην ἢ ἀργυροῦν κανδήλιον, καὶ ὕστερον θὰ μεταβῆ εἰς τὴν οἰκίαν του νὰ χαιρετήση τὴν μητέρα του, τὴν σύζυγόν του. (Συνέχεια...)



 24/11/2023, Η απλότητα ευαρεστεί τον Θεό,



Συμβαίνει νὰ κάνει κάποιος ἀδελφὸς μερικὰ πράγματα μὲ ἁπλότητα. Αὐτὴ, ὅμως, ἡ ἁπλότητα εὐαρεστεῖ στὸ Θεὸ περισσότερο ἀπὸ ὁλόκληρη τὴ δική σου ζωή.
Καὶ σὺ κάθεσαι καὶ τὸν κατακρίνεις καὶ κολάζεις τὴ ψυχή σου; Καὶ ἂν κάποτε ὑποκύψει στὴν ἁμαρτία, πῶς μπορεῖς νὰ ξέρεις πόσο ἀγωνίστηκε καὶ πόσο αἷμα ἔσταξε, πρὶν κάνει τὸ κακό, (Συνέχεια...)


   18/11/2023, Ο μόνος που θέλει να απολαμβάνουμε τη ζωή μας,



Πρὶν ἀπὸ μερικὰ χρόνια τὰ λεωφορεῖα τῆς Ἀγγλίας εἶχαν «διακοσμηθεῖ» μὲ ἕνα σύνθημα, ποὺ εἶχε πατρονάρει ὁ μεγαλύτερος ἴσως θεωρητικός τῆς σύγχρονης ἀθεΐας Ρίτσαρντ Ντόκινς. Τὸ σύνθημα ἔλεγε: «Ὁ Θεὸς πιθανότατα δὲν ὑπάρχει. Ἑπομένως σταματῆστε νὰ ἀνησυχεῖτε καὶ ἀπολαῦστε τὴ ζωή σας». Ἂν ὁ Ντόκινς εἶχε διαβάσει προσεκτικὰ τὴ σημερινὴ παραβολή, θὰ εἶχε διαπιστώσει ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι ὁ μόνος ποὺ ἐνδιαφέρεται ἀληθινὰ νὰ ἀπολαμβάνουμε τὴ ζωὴ μας· καὶ μάλιστα, ὄχι μόνο ἐδῶ, ἀλλὰ καὶ μετὰ ἀπὸ ἐδῶ. (Συνέχεια...)


 10/11/2023, Ο άγγελος και το κρεμμύδι,



Ἐὰν ἡ ἡλικιωμένη γυναίκα ἔλεγε μόνο, «αὐτὸ εἶναι τὸ κρεμμύδι μας», δὲν θὰ ἀποδεικνυόταν ἄραγε ἀρκετὰ δυνατὸ, γιὰ νὰ τοὺς τραβήξει ὅλους ἔξω ἀπὸ τὴ φωτιά; Μόλις ὅμως εἶπε «εἶναι δικό μου, ὄχι δικό σας», ἔγινε κάτι λιγότερο ἀπὸ ἄνθρωπος. Μὲ τὸ νὰ ἀρνηθεῖ τὸ μοίρασμα, ἀρνήθηκε τὴν προσωπικότητά της. Ὁ γνήσιος ἄνθρωπος, πιστὸς στὴν εἰκόνα τῆς τρισυπόστατης Θεότητας, εἶναι αὐτὸς ποὺ πάντοτε λέει, ὄχι «ἐγώ» ἀλλὰ «ἐμεῖς», ὄχι «δικό μου» ἀλλὰ «δικό μας». (Συνέχεια...)
   


3/11/2023, Στις θλίψεις να εμπιστευόμαστε τη σοφία & τη δύναμη του Θεού, 



Ὁ Κύριος δὲν ἀφήνει τὰ κτίσματά του νὰ τὰ πλησιάσει ἡ δύναμη τῶν δαιμόνων καὶ τῶν κακῶν ἀνθρώπων καὶ νὰ τὰ βλάψουν κατὰ τὸ θέλημά τους. Γιὰ τοῦτο, νὰ λὲς πάντα στὴν ψυχή σου: Ἔχω φύλακα τὸ Θεό ποὺ μὲ φυλάει, καὶ κανένα φθοροποιὸ κτίσμα δὲν μπορεῖ νὰ παρουσιασθεῖ μπροστά μου, παρὰ μόνο ἂν ἔχει τὴν ἄδεια τοῦ Θεοῦ. Πίστεψε, ἀκόμη, πὼς δὲν τολμοῦν οὔτε νὰ φανοῦν στὰ μάτια σου, οὔτε νὰ σὲ κάνουν νὰ ἀκούσεις μὲ τ’ αὐτιά σου τὶς ἀπειλές τους. Γιατί, ἂν εἶχαν ἄδεια ἀπὸ τὸ Θεὸ νὰ ἐνεργοῦν ἀπεριόριστα τὸ κακό, δὲ θὰ χρειάζονταν τὰ λόγια τους γιὰ νὰ σὲ φοβίσουν, ἀλλὰ θὰ ἐκπλήρωναν κατ’ εὐθείαν τὸ ἔργο τους σύμφωνα μὲ τὸ θέλημά τους(Συνέχεια...)


  26/10/2023, Αρματωμένος τη φορεσιά του Θεού, 




Ο άγιος Δημήτριος περισκεπάζει όλη την οικουμένη, όπως λέγει το τροπάρι του, αλλά ιδιαίτερα προστατεύει τη Θεσσαλονίκη, που τη γλύτωσε πολλές φορές και στέκεται κι  ἀνθίζει ως τα σήμερα, καινούριος μέγας Αλέξαντρος, που η δύναμή του κ  ἡ αντρεία του δεν χαθήκανε με το θάνατό του, όπως έγινε στον Αλέξαντρο, αλλά ζει και φανερώνεται στον αιώνα, σ  ὅσους τον παρακαλάνε με θερμή καρδιά. (Συνέχεια...)







Παλαιότερα Κείμενα