Ο Τριαδικός Θεός παρέσχε στον Άγιο «μισθό» και τον αξίωσε ήδη από την επίγεια ζωή του αλλά και μετά την κοίμησή του να επιτελεί σημεία και θαύματα. Αναφέρεται πως, όταν ο Άγιος λειτουργούσε, την στιγμή που έβγαινε στην Ωραία Πύλη να πει το «Κύριε, Κύριε, ἐπίβλεψον ἐξ οὐρανοῦ καὶ ἴδε...», οι πιστοί έβλεπαν μπροστά στο στόμα του ένα φεγγοβόλο αστέρι. (Συνέχεια...)



 15/5/2023, Ο πολιτικός Παπαδιαμάντης και η Ρωμιοσύνη,



Σὲ ἕνα μικρὸ – σχεδὸν ἐλάχιστο – ἀφήγημα ποὺ ἔγραψε τὸ 1907, ὑπὸ τὸν περίεργο τίτλο «Ἡ κάλτσα τῆς Νώενας», ὑπάρχει σὰν καταληκτικὴ ἡ καταπληκτικὴ ἐρωτηματικὴ φράση:
- «Ἕως πότε θὰ εἴμεθα ἀχαρακτήριστοι Γραικύλοι;»
Ἰδού, λοιπόν, τὸ πολιτικό μας πρόβλημα, ὅπως τὸ ἔθεσε τότε καὶ γιὰ τώρα ὁ Παπαδιαμάντης· γιατὶ τὸ ἐρώτημα τοῦτο παραμένει καὶ τώρα ἐπίκαιρο. (Συνέχεια...)


 8/5/2023, Εκείνος που αγαπά τον Θεό να αγαπά και τον αδελφό του,



Εάν όμως κανείς πη ότι αγαπώ τον Θεόν και συγχρόνως μισή τον αδελφόν του, είναι ψεύστης. Διότι εκείνος που δεν αγαπά τον αδελφόν του, τον οποίον είδε και βλέπει κάθε ημέραν, πως είναι δυνατόν να αγαπά τον Θεόν, τον οποίον ποτέ δεν έχει ίδει· Και αυτήν την εντολήν έχομεν πάρει από αυτόν· εκείνος που αγαπά τον Θεόν να αγαπά και τον αδελφόν του  (Συνέχεια...)                  



  2/5/2023, Η Βαθύτατη Πεποίθηση του Αγίου Αθανασίου,



Το μυστήριο θα παραμείνει. Η ίδια η Ύπαρξη του Θεού είναι «ακατανόητη» για την ανθρώπινη διάνοια, αυτή θα είναι η κοινή πεποίθηση των Ελλήνων και Βυζαντινών Πατέρων. Και όμως υπάρχει μια διάκριση μεταξύ «Υπάρξεως» και «Θελήσεως» αλλά δεν είναι το ίδιο πράγμα, ούτε για το Θεό, το «να είναι» και το «να ενεργεί». Αυτή είναι η βαθύτατη πεποίθηση του Αγίου Αθανασίου. (Συνέχεια...) 



 29/4/2023, Το ψεύδος της πολιτικής,



Καθώς βρισκόμαστε ήδη σε προεκλογική περίοδο, οι πολιτικοί μάς μιλούν, και δεν θα πάψουν να μας μιλούν, συνεχώς και μονότονα για την οικονομία. Συγκρίνουν τους εαυτούς τους με τους αντιπάλους τους ισχυριζόμενοι ότι ‘τα πήγαν’ ή ότι ‘θα τα πάνε’ καλύτερα, διότι έδωσαν ή θα δώσουν περισσότερα χρήματα στον ‘λαό’. Διατείνονται, λοιπόν,ότι αξίζουν την ψήφο μας, διότι είναι καλύτεροι πολιτικοί από τους αντιπάλους τους, δηλαδή, κατά βάσιν, καλύτεροι διαχειριστές της οικονομίας. (Συνέχεια...)  


27/4/2023, Χριστός Ανέστη, 



Ἐμεῖς ὅμως γνωρίζουμε ὅτι ἡ Ἀνάσταση εἶναι ἕνα ἀληθινὸ γεγονὸς διότι γνωρίζουμε τὸν ἀναστημένο Χριστό. Δὲν Τὸν γνωρίζουμε ὅπως Τὸν γνώρισαν οἱ ἀπόστολοι, μέσα στὴ σάρκα. Δὲν Τὸν εἴδαμε στὰ χωριὰ τῆς Γαλιλαίας οὔτε στοὺς δρόμους τῆς Ἁγίας Γῆς. Μὲ τὸ πνεῦμα μας ὅμως Τὸν γνωρίζουμε ἀναστημένο καὶ γνωρίζοντάς Τον μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο μποροῦμε νὰ ποῦμε μὲ βεβαιότητα ὅτι Αὐτὸς ὁ ὁποῖος σήμερα ζεῖ ἔχει πράγματι ἀναστηθεῖ ἀπὸ τοὺς νεκρούς. (Συνέχεια...)



  23/4/2023, Εγώ έχω παλάτι στον Ουρανό; Από που;



Μετά από λίγο καιρό έτυχε να πάνε στο βασιλιά κάποιοι άνθρωποι από τον τόπο, όπου έμενε ο Θωμάς. Τους ρώτησε λοιπόν, ο βασιλιάς, για να πληροφορηθεί την ομορφιά και το μεγαλείο των ανακτόρων. Εκείνοι του είπαν
"Μην περιμένεις, βασιλιά, απ' εκείνον οικοδομές, γιατί αυτός μοίρασε στους φτωχούς, όλο το χρυσάφι. Όχι μόνο αυτό, αλλά και κηρύττει ένα Θεό άγνωστο και κάνει θαύματα".
Ο βασιλιάς ταράχθηκε και διέταξε να φέρουν μπροστά του το Θωμά. Παρουσιάστηκε ο Θωμάς κι ο βασιλιάς με θυμό τον ρώτησε αν έκτισε το παλάτι. (Συνέχεια...)




  19/4/2023, Το όνειρο της Αναστάσεως στους αρχαίους,



Ποτὲ καὶ πουθενὰ ὁ ἄνθρωπος δὲν συμβιβάστηκε μὲ τὸ θάνατο,οὔτε τὸν ἔνοιωσε φυσικόν, ὅπως τὸν χαρακτηρίζουν οἱ λογικοὶ ἄνθρωποι γύρω του. Ἀπὸ τὴν ἀρχαιότατη ἐποχὴ μὲ τοὺς κοπετοὺς καὶ τὶς μοιρολογίστριες μέχρι τὸ Διονύσιο Σολωμὸ ποὺ ἐπιμένει: «…γλυκειὰ ἡ ζωὴ καὶ ὁ θάνατος μαυρίλα» (Συνέχεια...)



15/4/2023, Το σφαγμένο αρνί,



Όλα τα πλάσματα του Θεού, όταν είναι μικρά, όταν είναι« παιδιά», έχουν μια ξεχωριστή χάρη, μα πάλι απ' όλα τ' άλλα τ' αρνιά έχουν μια συγκινητική αθωότητα και σε κάνουν να τα προσέχεις χωριστά. Και πάλι, όπως συμβαίνει με τους ανθρώπους, που δεν μοιάζουν όλοι ούτε στη μορφή ούτε στην ψυχή, το ίδιο και στα ζώα μπορεί κανείς να ξεχωρίσει τ' όμορφο και τ' άσχημο, το καλό και το κακό. (Συνέχεια...)


  13/4/2023, Κυοφορώ μέσα μου μια θάλασσα δακρύων,



 Κι όπως έλεγε ένας ποιητής από την Χαλκίδα, «Κυοφορώ μέσα μου μια θάλασσα δακρύων». Όλοι οι άνθρωποι είμαστε ώριμοι να μετανοήσουμε, να κλάψομε να αλλάξουμε. «Κυοφορούμε μια θάλασσα δάκρυα». Κάτι πρέπει να γίνει. Κάτι πρέπει να συμβεί. Να μας αγγίξει ο Παράκλητος. Γιατί τη μετάνοια μόνο  ο Παράκλητος τη δίνει. Γι’ αυτό λέμε «Εν ειρήνη και μετανοία εκτελέσει τον υπόλοιπον χρόνον της ζωής ημών». Και τότε κλαίει ο άνθρωπος. (Συνέχεια...) 



 Προηγούμενα Κείμενα