Μείνε, Κύριε, και μη μ” αφήσεις μόνο.
Θέλω, όταν έρθουν οι εχθροί μου,
Που ζητούν να καταπιούν την ψυχή μου,
να σε βρουν μέσα μου, και να φύγουν για πάντα,
για να μη μπορέσουν ξανά να με βλάψουν
βλέποντάς σε τον ισχυρότερο πάντων
να κάθεσαι στον οίκο της ταπεινής μου ψυχής. (Συνέχεια..)


  7/10/2023, Ας προσέψουμε μην τυχόν -ξύνοντας από τα σώματα τους τη λίγδα- τους βγάλουμε και το δέρμα, 



Ἄν οἱ ὀρθόδοξες ρωσικές ἐξωτερικές ἱεραποστολές μας εἶναι καθαρά πνευματικές, τότε δέν ἔχουν, καί δέν μποροῦν νά ἔχουν, πολιτικό χαρακτήρα. Ὅπως στό παρελθόν ἔτσι καί τώρα δέν προσπαθοῦν νά ἀποκτήσουν ἐξουσία ἤ ἐπιρροή πολιτική. Δέν θεωροῦν τή διάδοση τοῦ Χριστιανισμοῦ ὡς μέσο ἁπλῶς ὑπαγωγῆς τῶν πρωτόγονων εἰδωλολατρῶν στήν ἐξουσία τῆς Ρωσικῆς Κυβερνήσεως.  (Συνέχεια...)



 29/9/2023, Κράτησε πριν απ' όλα την μνήμη του Θεού & την ειρήνη της καρδιάς,



Τὸ κάθε πάθημά μας, ἀκόμη καὶ τὸ ἄδικο, τὸ γνωρίζει ὁ Θεός. Γνωρίζει καὶ συμπάσχει μαζί μας. Εἶναι ἀπαραίτητο νὰ δημιουργήσουμε “προσωπικές” σχέσεις μαζί Του, σχεδὸν “ἀνθρώπινες”. Ἐλπίζω ὅτι μὲ ἀντιλαμβάνεσαι. Καταλαβαίνεις ὅτι μὲ τὸν ὄρο αὐτὸ ἐννοῶ τὸν ἐσωτερικό, ἐνδόμυχο σύνδεσμο μὲ τὸν Θεό. (Συνέχεια...)



23/9/2023, Διψά η ψυχή τον Κύριο,



Διψᾶ ἡ ψυχή μου τὸν Κύριο καὶ μὲ δάκρυα Τὸν ζητῶ. Πῶς νὰ μὴ Σὲ ζητῶ; Σὺ μὲ ζήτησες πρῶτος καὶ μοῦ ἔδωσες νὰ γευθῶ τὴν γλυκύτητα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, καὶ ἡ ψυχή μου Σὲ ἀγάπησε ἕως τέλους.
Βλέπεις, Κύριε, τὴ λύπη καὶ τὰ δάκρυά μου... Ἂν δὲν μὲ προσείλκυες μὲ τὴν ἀγάπη Σου, δὲν θὰ Σὲ ζητοῦσα ὅπως Σὲ ζητῶ. Ἀλλὰ τὸ Πνεῦμα Σου τὸ Ἅγιο μοῦ ἔδωσε τὸ χάρισμα νὰ Σὲ γνωρίσω καὶ χαίρεται ἡ ψυχή μου, γιατὶ Σὺ εἶσαι ὁ Θεός μου καὶ ὁ Κύριός μου καὶ Σὲ διψῶ μέχρι δακρύων. (Συνέχεια...)


 14/9/2023, Ο Σταυρός του Χριστού φανερώνει πλήρως το θετικό νόημα του κόσμου,



Αὐτός ὁ σταυρός δίνει ἀξία στόν κόσμο καί στόν ἄνθρωπο, ἀκριβῶς ἐπειδή δείχνει πώς ὁ κόσμος καί ὁ ἄνθρωπος δέν εἶναι ὁριστικά ὑποταγμένοι στή κυριαρχία τῆς ὀδύνης καί τοῦ θανάτου, ἀλλά σώζονται ἀπ᾿ αὐτή μέ τή δύναμη τῆς ἀνώτερης πραγματικότητας τοῦ Θεοῦ. Αὐτός πού ἀπολυτοποιεῖ τόν κόσμο, μέ τό νά μήν δέχεται τό Σταυρό τοῦ Χριστοῦ, ἀπολυτοποιεῖ τήν ὀδύνη καί τό θάνατο. ᾿Αλλά ἐκεῖνος πού βλέπει μέσα ἀπό τό Σταυρό τοῦ Χριστοῦ τόν κόσμο ὡς πραγματικότητα δεύτερη κατά τήν τάξη, βλέπει πώς ὁ κόσμος καί ὁ ἄνθρωπος σώζονται μέσα σέ μιά αἰώνια ὕπαρξη. (Συνέχεια...)



 7/9/2023, Πάντοτε πριν την αυγή είναι το πιο πυκνό σκοτάδι,



“Σὲ μία νύχτα, μὲ πολλὰ δάκρυα, ἀγοράζεται ὁ Παράδεισος…”
Ἡμερολόγιο τοῦ Ἰβᾶν Στάρτσκωφ, ὑπολοχαγοῦ Β’ τάγματος τοῦ Σοβιετικοῦ στρατοῦ
«…12 Δεκεμβρίου 1941… Βρίσκομαι στὸ Γενικὸ Νοσοκομεῖο κάποιας γερμανικῆς πόλεως… δὲν ξέρω τ’ ὄνομά της, ἀφοῦ μὲ μετέφεραν ἐδῶ ἀπὸ τὸ πεδίο μάχης ἐνῶ ἤμουν σὲ κῶμα… Ἡ ἀλήθεια εἶναι πὼς δὲ θέλω νὰ μάθω τ’ ὄνομά της… τί μ’ ἐνδιαφέρει ἄλλωστε; Ἐκτὸς αὐτοῦ, κανεὶς δὲν ἔκανε τὸν κόπο νὰ μοῦ τὸ πεῖ. (Συνέχεια...)  



Παλαιότερα Κείμενα