Ο Ντοστογιέφσκι στο βιβλίο του «Έγκλημα και  Τιμωρία» περιγράφει μια καταπληκτική σκηνή θέλοντας να δείξει την απέραντη αγάπη του Θεού για τον αμαρτωλό άνθρωπο. Είναι μια δυστυχισμένη οικογένεια. Ο πατέρας, ο Μαρμελάντωφ, είναι μεθύστακας, δεν ενδιαφέρεται για την οικογένεια παρά μόνο για το ποτό. Η μητέρα είναι άρρωστη βαριά με φυματίωση. Τα παιδιά πεινούν. Η κόρη του η Σόνια πάνω στην απελπισία της αναγκάζεται να γίνει πόρνη, για να βοηθήσει την οικογένεια. Ο πατέρας παίρνει κι από αυτά τα χρήματα που βγάζει η Σόνια. (Συνέχεια...) 


16/2/2023, Ποιός μπορεί να νικάει τον κόσμο;



Με αυτόν τον τρόπο γνωρίζουμε ότι αγαπούμε τα παιδιά του Θεού: Όταν αγαπάμε το Θεό και τηρούμε τις εντολές του. Πραγματικά την αγάπη μας για το Θεό την εκφράζουμε τηρώντας τις εντολές του. Και οι εντολές  δεν είναι δύσκολο να εφαρμοστούν, αφού κάθε παιδί του Θεού μπορεί να νικήσει τον κόσμο. Να πως μπορούμε να νικούμε τον κόσμο: με την πίστη μας. Ποιος μπορεί να νικάει τον κόσμο; Μόνον όποιος πιστεύει πως ο Ιησούς είναι ο Υιός του Θεού. Αυτός είναι που ήρθε με το νερό του βαπτίσματος του και το αίμα του θανάτου του, ο Ιησούς Χριστός. (Συνέχεια...)




Η εμπειρία μας από τους ανθρώπους και από τον εαυτό μας μας πληροφορεί ότι ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι μετανοούν παρουσιάζει μεγάλες ομοιότητες με τον τρόπο με τον οποίο οι   ίδιοι άνθρωποι αγαπούν. Έτσι παρατηρούμε, ότι οι άνθρωποι οι οποίοι μπορούν να αγαπήσουν έντονα τον  άλλον, μπορούν να μετανοήσουν και έντονα και ριζικά. Άνθρωποι οι οποίο δυσκολεύονται να  αγαπήσουν και είναι κάπως σφιχτοί και επιφυλακτικοί και ψυχροί και κλεισμένοι στον εαυτό τους,  δυσκολεύονται και να μετανοήσουν (Συνέχεια...)


       5/2/2023, Ταπείνωση (Κυριακή Τελώνου & Φαρισαίου)



Εἶναι σχεδὸν ἀδύνατο νὰ μεταφέρεις στὸ σύγχρονο ἄνθρωπο ποὺ τρέφεται μὲ τὴ δημοσιότητα, τὴν αὐτοπροβολὴ καὶ τὴν ἀτελείωτη αὐτοεξύμνηση, τὸ γεγονὸς ὅτι ἐκεῖνο ποὺ εἶναι αὐθεντικὰ τέλειο, ὄμορφο καὶ καλὸ εἶναι τὴν ἴδια στιγμὴ γνήσια ταπεινό. Ἀκριβῶς γιατί ἡ τελειότητα δὲν ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ τὴ «δημοσιότητα», τὴν ἐξωτερικὴ δόξα ἢ ἀπὸ τὴν κάθε εἴδους ἐπίδειξη. Ὁ Θεὸς εἶναι ταπεινὸς γιατί εἶναι τέλειος. Ἡ ταπείνωσή Του εἶναι ἡ δόξα Του καὶ ἡ πηγὴ κάθε ἀληθινῆς ὀμορφιᾶς, τελειότητας καὶ καλοσύνης: (Συνέχεια...)



2/2/2023, Η Υπαπαντή του Χριστού,



Τον έδωσε στην αγκάλη του Συμεών. Κι έτσι η Παλαιά Διαθήκη παρέδωσε στην Καινή Διαθήκη τον Χριστό. Ο Νόμος παρέδωσε στη Χάρη. Η σκιά παρέδωσε στην αλήθεια. Κι ο χειμώνας παρέδωκε στην άνοιξη. στην αιωνία άνοιξη, πού 'ναι ο Χριστός μας. Γι' αυτό και του είπε: «Νυν απολύεις τον δούλον σου, δέσποτα.» Τώρα απόλυσε με. Να πάω στην άλλη ζωή, να πω και στους εκεί ότι ήλθες. (Συνέχεια...) 



 1/2/2023, Οι πειρασμοί μας φέρνουν πιο κοντά στο Θεό;



Πρίν ἀπό τούς πειρασμούς ὁ ἄνθρωπος προσεύχεται στόν Θεό σάν νά εἶναι ξένος, ἀλλά ὅταν εἰσέρχεται στούς πειρασμούς γιά χάρη τῆς ἀγάπης του καί δέν ἀφήνεται νά ἐκτραπεῖ, τότε ἄμεσα ἔχει, οὕτως εἰπεῖν, τόν Θεό ὡς χρεώστη του καί ὁ Θεός τόν ὑπολογίζει ὡς ἀληθινό φίλο, διότι γιά χάρη τοῦ θελήματός Του πολέμησε ἐναντίον τοῦ ἐχθροῦ του καί τόν νίκησε. Αὐτό σημαίνει «προσεύχεσθε ἵνα μή εἰσέλθετε εἰς πειρασμόν». Καί πάλι, νά προσεύχεσαι νά μήν εἰσέλθεις στό φοβερό πειρασμό τοῦ διαβόλου γιά τήν ἀλαζονεία σου, ἀλλά ἐπειδή ἀγαπᾶς τόν Θεό, ὥστε ἡ δύναμή Του νά σοῦ εἶναι ἀρωγός, καί διά μέσου σου νά συντρίψει τούς ἐχθρούς Του. (Συνέχεια...)



   25/1/2023, Μένει μόνο η προσευχή και η αγάπη,


Σπουδαία είναι και η άλλη έκφρασις: «Η αγάπη είναι ανώτερη από τη γνώση (γνωσιολογία)». Αυτή είναι η καθημερινή και θεμελιώδης διδασκαλία του αγίου Σιλουανού. Με την αγάπη του, που συνοδευόταν από την μετά δακρύων προσευχή του, συγχωρούσε τις αμαρτίες των αμαρτωλών, στήριζε τους αδυνάτους, διόρθωνε αυτούς που έκαναν πονηρά έργα, θεράπευε τους αρρώστους, ειρήνευε τους ανέμους. Στο μοναστήρι έκανε κοπιαστική εργασία. Είχε την αποθήκη με τα βαριά αντικείμενα. (Συνέχεια...)


 22/1/2023, Πες μας σε ποιό βαθμό τελειότητας έφθασες;


 Αλλ’ ο εσωτερικός άνθρωπος τους βλέπει όλους με καθαρό μάτι, χαίρεται για όλο τον κόσμο, και θέλει να προσκυνά και να αγαπά όλους, και τους ειδωλολάτρες και τους Ιουδαίους. Σε άλλη στιγμή, σαν υιός βασιλιά, έχει τόσο θάρρος στον Υιό του Θεού, σα να είναι πατέρας του, και ανοίγονται σ’ αυτόν πόρτες, μ’ ένα λόγο δηλαδή, από εκατό τόπους προχωρεί σε άλλους εκατό τόπους, και πλουτίζει, και όσο πλουτίζει του φανερώνονται πάλι άλλα καινούρια και θαυμαστά πράγματα, (Συνέχεια...)

 Προηγούμενα Κείμενα